De Lammerenvreugd of de herders bruyloft

Vryagie tussen Marrytje en Krelis, hoe datze haar eerste Vryer verlaten heeft, en van haar tweede zelfs verlaten is.

Voys: Van kleyne Phlipje.

Krelis.

Marrijtje jou prijtje ik minje zoo zeer,
Mijn Lever die bever, van op ende neer,
Mijn hert en gemoed, dat brand in de gloed,
Van Minne, Vriendinne, mijn lievertje zoet.

Marrytje.

Wel Krelis ‘k heb Melis belooft aen zijn hand,
Te trouwen, zijn vrouwe, te blijve konstand,
Zijn Linne zeer fijn, een Koe met een Zwijn,
Een Os met een Vos het is alles voor mijn.

[p. 89]

 

Krelis.

 

Ik zalder jou geven wel sevenmael meer,

 

Mijn hugten vol vrugten van Appel en Peer,

 

Mijn Huys en mijn Wey Ossen, Koeijen daer by,

 

Mijn Lammen, en stammen met Prammen voor dy.

 

‘k Heb Hasen, Conijnen en Zwijnen op ‘t schot,

 

Ook Haenen en Hennen die bennen in ‘t kot,

 

Ook Eenden en Gans, een Swaen met een lans;

 

Te rooijen tornooijen vlak inne de krans.

 

Marrytje.

 

Wel Krelis u woorden bekoorden mijn zin,

 

‘k Wil Melis verlaten en haten zijn min;

 

U Eenden en Dwaen, u Hennen en Haen,

 

U Lammen met prammen die staen mijn wel aen.

 

Krelis.

 

Kom Mattje ik vattje dan inne mijn bouw,

 

Laet ikje mijn zwikje eens schenken op trouw:

 

Laet ik het jou doen, want ik ben zoo groen,

 

En geven daer neven jou zoen op zoen.

 

Marrytje.

 

Wel Krelis nou hebje jou lusten gevoet,

 

Laet ons nu te samen gaen trouwen met spoed:

 

En leven met lust, dan ben ik gerust,

 

Of anders zoo is ‘er mijn Eertje verbrust.

 

Krelis.

 

Marrijtje ik heb ‘er in ‘t trouwe geen lust,

 

Mijn minnen Vriendinne die is al geblust:

 

Want Melis seer soet, verliet gy met spoed,

 

Ik wil u niet trouwe maer houwe mijn goed.

 

Marrytje.

 

Gy Dogters en Maegden beter voor u ziet,

 

Verlaet den een minnaer om d’andere niet,

 

Ik strek tot een leer, Zy krenken jou Eer,

 

Verlaet gy den een, zy verlaten jou weer.