De Lammerenvreugd of de herders bruyloft

[p. 81]

Nieuw Heerlyk Mey-Lied,

Voys: Reyn Maegdeken met eeren.

De Mey brengt weer te vooren,
dat versturven was,
Of van de kouw bevroren,
Bloemen, Kuyd en Gras,
de Winter is voorby,
Met al zijn guure dagen,
de aengename Mey,
Die kan ons meer behagen.

De Bloemtjes ziet men spruyten;

Veelderley van slag,
‘t Komt alles uyt de kluyten,
Weder voor den dag:
Het Gras staet in de Wey,
Tot voedsel voor de Koeijen,
de boomen in de Mey,
Die staen zo schoon te bloeijen.

Soo dra den dag komt krieken,

Hoord men ‘t pluym-gediert,
de Swaluw met zijn wieken,
‘t Vinkje tiereliert,
Het tortel duyfje treurd,
de Quartel aen ‘t quekken,
de Lijster vrolijk neurt:
Den Oyevaer aen ‘t rekken.

Aen duyn zo ziet men springen:

Haesen en Conijn,
In ‘t veld zoo hoord men zingen,
‘t Nagtegaeltje kleyn,
‘t Leeuwerikje soet,
Dat vliegt ook straks na boven,
Om daer zijn Schepper goed;
Te danken en te loven.

‘t Is lust om te vermeyden,

Als den dag komt aen,
de Beesjes in de weyden,
Ziet men grazig staen;
Het Boertje met zijn Vrouw,
die loopen barrevoetjes,
‘s Morgens door den douw,
Te melken haer Koetjes.

Men ziet ook langs de stroomen,

dat de Hengelaers,
Zitten onder de boomen:
Met haer korf en laers,
Zijn hengeltuygje ree:
Het aesje aen het hoekje,
Om daer te vangen mee;
Een Baersje of een Snoekje.

De beesjes ziet men paren,

door de minne strijd,
En zijn vol vreugd voorwaere,
In dees Lente tijd,

[p. 82]

 

Want al wat de natuur,

 

Het leven heeft gegeven,

 

Dat soekt na zijn portuur;

 

Om zoo in vreugd te leven.

 

Men ziet de Nimphjes treden,

 

Als Godinnen fier,

 

Zo fraey en net besneden,

 

Tot haer groot pleyzier,

 

Ieder met een Galant,

 

Zoo treden zy als Basen,

 

Op het bedoude Land,

 

Gaen zy malkander grasen.

 

Het is ‘er al vol vreugden,

 

Waer men keert of draeyt,

 

de mey is vol geneugden,

 

den boer zijn Haentje kraeyt:

 

Daerom gy jonge luy,

 

Als gy u wilt vermeyden,

 

Gaet heen dan al den bruy,

 

Na buyten in de Weyden.

 

Laet ons des Heere naeme,

 

Loven met fatzoen,

 

Voor zijn goedheyd bequaeme:

 

In dit Mey sayzoen:

 

De mey die maekt weer fris,

 

Van al dat men kan noemen,

 

de mey: de mey die is,

 

De moeder van de Bloemen.