boeken vinden. Ik heb er naar gestreefd de innerlijke betrekkingen en de wezenlijke krachten en gedachten, welke achter die namen en feiten liggen, te ontdekken en aan te toonen. Daarbij heb ik het heden en de naaste toekomst steeds in het oog gehouden, omdat ik meen dat een doorzicht door de geschiedenis van de Spaansche problemen en een overzicht over de hoogtepunten van de Spaansche beschavingsgeschiedenis ons in staat kunnen stellen het juiste aspect van de hedendaagsche vragen en gebeurtenissen te leeren kennen en ons een vergezicht op de toekomst kunnen openen. De studie van het heden en de studie van het verleden werken bevruchtend op elkaar in.
Er is in de laatste jaren, in allerlei talen, veel over Spanje geschreven. Grootendeels zijn die boeken en geschriften over Spanje improvisaties van scribenten die, zonder genoegzame voorbereiding of gevormd, critisch, oordeel, zichzelf en anderen een beeld van Spanje willen voorhouden, zooals zij dat in het schijnsel van hun vooroordeelen zelf zien. Dat soort van werken, vol juichkreten, jammerklachten, verheerlijkingen en beschuldigingen, in dienst gesteld van de propaganda van rechts en van links, heeft de toch reeds vage voorstellingen over Spanje nog meer vertroebeld.
Er wordt weinig gediscussieerd over Spanje. Uit gebrek aan zelfstandige, op feiten en eigen onderzoek berustende kennis omtrent land, volk en cultuur. Ook in ons land is het zelden mogelijk gebleken den strijd over Spanje op het niveau van de critische, wetenschappelijke discussie te brengen. Men ontwijkt den redelijken strijd van argumenten en documenten. Men geeft de voorkeur aan het gebruik van leuzen en slagwoorden.
De groote levensproblemen van Spanje zijn voor een belangrijk deel ook onze problemen. Ik heb daarom Spanje willen bezien in zijn historische verhoudingen tot West-Europa. Spanje is wel een zeer merkwaardige,