Alloh
‘Goojenach daan!’ zag de maan. ‘Da's neet gesjete! Veur zoe bittere viefenseveteg gölde?’
‘Jeh, geer vroog denao en goojekouper kin iéch 't neet make,’ zag 't meideke achter de winkelbaank.
‘Nein, dat geluif iech wel.’ Heer twiefelde. ‘En geer höb ouch niks wat drop liekent en wat get goojekouper is?’
‘Get wat goojekouper is en wat drop liekent?’ Ze trok häör neus in rumpels. ‘Get wat drop liekent? Iech zouw neet wete wat dao-op liekent. Nein, ech neet.’
Heer stoont in bedink.
‘Viefenseveteg gölde. Veur 'ne gewoene verjaordaag. Da's neet niks,’ moompelden 'r in z'n eige.
‘Is 't veur mevrouw?’ vroog 't meidske.
‘Huh?’ Heer keek häör versjrik aon. ‘Wat dach geer daan? Zeen iech dáonao oet?’
‘Boenao oet?’ vroog ze oonsjöldeg.
‘Nou, of iech zoeget zouw koupe veur 'n aander.’
‘Nein, dat bedoelde iech netuurlek neet,’ zag ze gaw. ‘'t Had toch ouch veur eur dochter kinne zien?’
‘Die moot häör zakes mer zelf koupe. Die is volwasse.’
Heer keek nog ins op e pepèrke wat heer oet zien tes haolde. ‘Ze heet miech dee naom opgegeve. Meh ze zal wel neet gewete höbbe wat dat kosde.’
‘De mieste vrouwe wete dat wel, huur. Meh iech höb zoeväöl parfums.’
Ze zwejde nónchalant achter ziech nao de rèk.
‘Vaanaof vieftien gölde. En dit is nog lang neet d'n deurste. Iech höb 'rs vaan mier es twiehoonderd gölde e fleske.’
‘Wie is 't meugelek,’ zag heer oet 't loed geslage. ‘'n Fles cógnac is nog väöl goojekouper en dao zit bekans dreikwaart liter in.’
‘Meh dit is ouch neet veur te drinke,’ lachde ze besjeie. ‘Ein dröppelke is al genóg veur 'ne gansen daag.’
‘Dat geluif iech. Veur dee pries maag 't wel sterk zien. Meh viefenseveteg gölde. Da's 'n begienedaagheur.’
Ze begreep 'm neet.
‘G'r kint ouch 'nen tegoodbon kriege!’ zag ze inins. ‘Dee kin iech uuch make in de pries dee g'r wèlt aonhaange. Vaanaof viefentwinteg gölde.’ ‘Aaah!’ zag heer opgelöch. ‘Vaan viefentwinteg gölde aof? Dat klink al beter. Viefentwinteg gölde...’ Heer stoont effe te dinke.