Trieko
‘Kiek ins. Vinste dee sjoen?’ vroog Zjuulke.
Mèt 'n haaf oug keek heer nao 't handwerkbeukske wat ze häöm veurheel en mèt de ander oonderhaaf nao Columbo, dee in zien aajd regejeske op d'n tillevizie roondsjravelde.
‘Hm,’ zag heer. ‘Jao.’
‘Daan maak iech d'ch dee,’ zag Zjuulke.
‘Huhhuh,’ zag 'r.
‘Veur de winter. Dee is lekker werm,’ zag Zjuulke nog.
Ze begós iefereg te tèlle en te mete en heer heel de mäördeneer in de gater dee noe oongeveer zoe wied waor tot heer mós bekinne. Columbo stèlde nog e paar stom, meh geraffineerde vraoge boe d'n andere gein antwoord op wis en toen waor 't gebäörd. Oet.
Heer pakde de gids veur oet te zeuke boe heer noe zoe nudeg nao mós kieke en vroog:
‘Wat zags diech noe vaan de winter?’
‘Tot dee lekker werm is in de winter,’ zag Zjuulke.
‘Wee?’ vroog heer, twiefelend tösse Duitsland 1 of 2.
‘Hehheh! Wee! Deen trieko netuurlek. Wat anders?’
‘Ao. Wat veur 'nen trieko?’
‘Doeg noe neet ofste vaan Sint Jaan kums,’ zag zij get geïrriteerd. ‘Sjus laot iech 'm diech zien en toen voonste 'm sjoen. Hei, dee.’
Ze heel häöm 't beukske weer oonder zien neus.
Heer keek mèt mier aondach noe en zaog 'ne jonge vent mèt e broen geziech en e zwart knievelke, dee nónchalant e glaas draank in z'n hand heel en aofstandelek nao e joonk meidske in 'ne pullover keek.
‘Déé hei,’ wees Zjuulke. ‘Dát is 'nen damespullover.’
‘Dat zeen iech ouch wel,’ zag 'r. ‘Wat is dao noe mèt?’
‘Dee gaon iech d'ch strikke veur de winter. Doeg toch neet zoe sjtom. Sjus zagste tot 't good waor.’
‘Dee geis diech make? Veur miech?’ doog Pie oonnuzel.
‘Este 'm sjoen vins teminste.’
‘Vinste 'm neet get te boont? Mèt die sjuinse roej striep dedoor eweg?’ vroog heer.
‘Nou, dat is noe modern. Dat is sjus 't leuke devaan,’ voont Zjuulke. ‘'t Vèlt trouwens gaar neet zoe op. Neet zoe erg teminste. Kiek mer.’
‘Iech vin vaan wel!’ Pie zag 't hiel gedecideerd. ‘Dee vent is väöl jonger es iech en dee kin zoe-get drage. Meh op miene leeftied vin iech 't toch get te... te joonk