Mistruusteg
‘'t Ind vaan 't jaor, jong, 't naojaor en zoe... es de blaajer valle... en de nievel dee zoe in 't park hingk... 't maak miech tristeg. Iech weet wel tot dat neet hoof, meh toch... 't Maak miech mismeujeteg. Of iech... wie zal iech zègke... of 't ouch veur miech 't ind is. Of in eder geval tot 't neet lang mie zal dore. Snapste?’
Norbert keek ziene zoon Norbert zoonder väöl hoop aon. Heer wis al wat koume góng. En proont kaom 't daan ouch.
‘Meh pa! Wat zien dat noe veur 'n gezègkdes! Wee zeet noe zoe-get? Geer zeet nog neet ins zeveteg en zeker nog gein tacheteg en geer zeet nog gans good in orde heet d'n dokter pas gezag.’
‘Aoch jeh... Dokters... Die mote veur hun fetsoen netuurlek get zègke. Meh ech wete...? Wee wèt noe wat 'm mörge bove de kop hingk? Geine jummers. Veer zien allemaol mer minse vaan 'nen daag. Woer of neet soms? En es 't noe zoe tege Sinterklaos begint te loupe...’
‘Jehmeh, Pa! Noe maak g'r toch de kachel aon! Sinterklaos! Is dat noe get veur mismeujeteg vaan te weurde? Dat is e fies, pa! Veur de leukegheid. Veur de lol!’
‘Veur miech neet, jong. Veur miech neet. Iech höb dat al langer huur. Ouch wie ma nog leefde. Dat geveul. Mistruusteg. Altied in 't naojaor. En Sinterklaos... en Keersemes... 't Maak miech zoe down. En wie awwer tot iech weur, wie erger tot iech dat krijg. Sjus of 't korterbij kump.’
‘Korterbij? Wat kump daan korterbij?’
‘'t Ind, jong. D'n doed.’
‘Nou jeh... Dát zal wel woer zien. G'r zeet ouch gein twinteg mie en op eure leeftied is d'n doed korterbij es wiet geer joonk waort. Dat is logisch. Meh...’
‘Nou daan? Is 't daan gek tot me op miene leeftied wel ins dao-aon dink?’
‘Good, pa. Good! Dink al mer ins draon. Meh in Gaodsnaom, neet de gansen tied! Dat is zun vaan 't leve. Aon d'n doed dinke veer allemaol al wel ins. Bij begraffenisse en zoe...’
‘Iech kin 't neet laote. D'n tied vaan 't jaor... en 't weer... Da's teväöl veur miech. Iech kin neet detege.’
Norbert junior stoont op.
‘Kom mèt,’ zag 'r. ‘V'r goon us eine pakke op 't heukske. Al die prakkezaties... Da's neet gezoond.’
Get stief stoont senior ouch op oet ziene gemekeleke stool.
‘Este meins tot dat hölp... Good jong.’
Väöl later sjeigelde d'n awwe Norbert aon d'n erm vaan z'ne zoon op hoes aon.
‘En zal iech diech ins get zègke?’ reep heer veur z'n hoesdeur. ‘Zal iech diech ins get zègke, jong? En oonthaw dat good! D'ne pa zeet diech dat neet veur niks!