Hojheh!

[p. 64]

Modern kuns in 't Bonnefantemuseum

Oet ervaring weet iech wie lesteg tot 't veur sommege lui is veur mèt modern kuns um te goon. Umtot veer noe in eus nui Bonnefantemuseum, strak wèt geine mins mie boe dee naom vaandan kump trouwens, ouch 'n aofdeiling ‘modern kuns’ höbbe, reken iech 't miech tot 'n pliech, um eus lezers teminste einegszins op de huugde te bringe vaan wat modern kuns ís, wéé drachter stik en wát drachter stik.

Iech hoort touwvalleg, wie iech veur zoe kunsstök stoont, 'ne boer oet Zuzaote rope: ‘Potverdieme, da's de ploog vaan vader zeleger!’

Zoe'ne mins moot nog väöl liere.

Es ierste kint geer hei zien, oonder A, e werk vaan eine vaan eus väölbelaovende jong beeldhouwers, Pierre Crayon, in de wandeling Pieke Potloed geneump. Heer is gebore, gezoge en getoge in Mestreech, dus aon zien kwalliteite hoof geer neet te twiefele.

Dit werk is getiteld Fienie in 't bad.

Pie heet vaan keendsbein aof e zwaak gehad veur rundinge. Heer heet dat mèt de moojermèlk ingekrege. Meh de lèsten tied is heer toch, nao mie es twinteg jaor!, vaan de naakse aofgestap en dit stök is 'n dudelek veurbeeld vaan sublimering.

D'n appel, in hout en greun, geel en roed gepolychromeerd, is in weze de vrouw wie héér ze zuut.

Fienie waor de naoberse vaan Pie en ze heet noets hove te posere. Neet gans dudelek is, of Pieke Fienie oets ech in 't bad heet gezeen. Meh moch dat 't geval zien gewees, daan heet 'r Fienie toch anders bekeke es eine vaan us dat zouw doen. Klaorbliekelek.

Mesjiens höb geer, wiet geer veur d'n ierste kier 't kunswerk zaog, gedach tot 't hei um 'nen appel góng. 'ne Cox d'Orange of 'ne Golden Delicious, 'n Eijsdener Klumpke of 'n Goudrenèt.

Geer wèt noe beter.

Bekiek uuch 't werk noe nog ins good en perbeert uuch Fienie in 't bad daan veur de geis te hole.

Es 't uuch lök zalt geer 'n geweldege sensatie beleve, want Fienie is neet direk e kleisper wijfke.

Lök 't?

En is dat neet de meujte weerd?

Geer zeet op 't twiede printsje, oonder B, 'ne foto vaan 't sjèlderstök Zoonder naom nommer 144 vaan Philip De Koeystaert.

E stök vaan 'ne gans anderen opzat es 't veureg. Hei gein rundinge, meh de

[p. 65]

sterke, rechte lijne vaan 'ne ruuster boven e kelderlook.

Wat wèlt Philip us heimèt zègke?

Op de ierste plaots tot de kortste verbinding tösse twie punte 'n rechte is en op de twiede plaots tot 't leve besteit oet 't make vaan käözes.

Op eder kruuspunt wat geer hei zeet kint g'r jummers goon nao noord, zuid, oos of wes en Philip liet 't gans aon uuchzelf euver um eur käös te make. Heer dwingk uuch neet nao links of rechs, nao bove of nao oonder, nein, heer liet uuch volkoume vrij um te doen wat uuch lös. En dat is de groete verdeenste vaan de Koeystaert: heer dwingk us gewoen, um in oongedwónge vrijheid te goon wie en boe veer zelf dat wèlle, mèt ander wäörd: um 'n käös te make.

Iech maak uuch trouwens, mesjiens oonnudeg umtot geer noe toch al get mier inziech höb gekrege in modern kuns, attent op de meisterleke meneer boe-op Philip hei 't leech gebruuk. Dao is geine sjaduw te bekinne op 't gans dook, behalve gans oonderaon rechs. De insegste plaots boe dat artistiek verantwoord is! Geer zeet dao 'n hiel klein sjaduwke. Zoonder brèl is 't mesjiens neet gans dudelek te zien, meh mèt e vergruutglaas, en dat maag d'r rösteg gebruke huur, zuut me dudelek tot 't e stökske gries pepier is.

Wat 'n vonds! Wat 'n vonds!

Dat kump dao zoe rösteg aongedreve. En 't is 't aller-, allereinegste wat ziech reurt op 't gans dook.

Iech kin uuch die veurege 143 stökker jaomer genóg neet allemaol tuine, meh anders zouwt geer zien wie meisterlek tot Philip de K. dat stökske pepier op eder volgend nommer 'n hiel klein bitteke vaan links nao rechs versjuif, zoetot geer, es geer die 144 nommers achterein en nevenein zeet, dat stökske gries pepier neet allein zéét koumen aondrieve, meh 't mèt al eur zintuige oondergaot: geer huurt 't ouch, geer veult 't en geer ruuk 't zelfs. Jewel!

Geniaol!

En wie fien aongeveuld vaan Flip um 't bij dat stökske gries pepier te láóte!

Grandioos!

Vaan Ainsinck sans Cheveux, zeet geer, oonder C, 't werk Les Ruines de Dotremont oet 94.

't Zal uuch sebiet opvalle mèt wat e groet geveul veur verhajdinge tot Ainsinck dit stök gemaak heet. Heer heet 't weite veerdeg te speule tot in de mèlée vaan aajd iezer hiel dudelek de struiming vaan zien geveules te volge is vaan links nao rechs en umgedrejd.

Heer is 'ne meister in 't creëre vaan flexibel relaties, wiet geer beveurbeeld linksbove, in 't midde en rechsoonder kint zien. De lijne vaan zien passies zalt geer

[p. 66]

oonderkinne in mèt naome de slingers vaan de plestikke waterslang, die zoe te zien ouch neet mie wèt boe nao touw.

Dus geer zeet wie kunsteg tot Ainsinck zien verhajdinge wèt te verstoompele en wie prachteg tot heer dat oetbeeldt in die stökker vaan van alles en nog get.

Toch is dit werk eigelek nog mer 'n veurstudie veur e volgend, wat iech jaomer genóg neet kós fotografere umtot 't is oetgeliend aon 't museum vaan Pa Ping in China, boe 't nao de beriechte hiel väöl losmaak. De invoudege Chineze kinne us dèks väöl liere, umtot ze zoe oongecompliceerd oet hun sjeif uigskes kinne loere.

Dát stök is, wel modern meh mèt 'n traditioneel oonderwerp, zien visie op d'n daag vaan 't lèste oordeil.

Geer zeet dao-op wie God de Vaajer de minsheid in twie stökker verdeilt: Links geit nao de hèl, rechs nao d'n hiemel. Gans conform de biebelse riechlijne.

God de Vaajer is gesymboliseerd in 't stuur vaan 'ne renfiets, boebij de handvatte twie wiezende han vörme of 't zoe moot zien.

Opvallend is tot de massa aon de rechterkant besteit oet computers op renfietse, die de manneleke hèlf vaan 't minsdom veurstèlle, en de linkerhèlf oet plestik sjouwervöllinge die dus vrouwe in adamskestuum verbeelde. Allewel tot iech persoenlek dat e raar kostuum veur 'n vrouw vin.

Aon d'n achterkant vaan 't dook heet A. in klein lètterkes gesjreve:

Al is de man ook nog zo snel,

de vrouw die achterhaalt hem wel.

Boemèt A. volgens miech wèlt zègke: Véér kinne niks draon doen.

't Is bekind, iech geef uuch dat es inside-information debij, tot A. ze leve beheers weurt door oonbeheersbaar angste. Heer is noets getrojd, meh heer maag wel al ins gere hei en dao get duien en käöre.

Meh es 'n vrouw oonplezereg reageert, g'r wèt wel, zoe ein vaan de ‘ongewenste intimiteiten’, en 'm 'ne sjlaag op zien staar gief, is A. gans vaan z'nen apperpo aof en kump minstens veertien daog neet mie boete.

Alloh. Me kin dao-euver dinke wie me wèlt, meh geer zalt miech mote touwgeve tot 't veur 'ne maan neet altied gemekelek is.

't Lèste printsje, oonder D, is néét 't werk vaan 'ne beeldhouwer of 'ne metseleer, meh dit is 'n sjèlderij.

't Is e vreug stök vaan Pieter De Bohkinghe.

Zoe, op 't ierste geziech, zalt geer welliech dinke tot de B. hei e stepelke brikke heet wèlle sjèldere. En mesjiens meint geer zelfs tot 'm dat good gelök is en tot 't uuch ouch hiel sterk deit dinke aon e stepelke brikke.

[p. 67]

a

b

c

d

[p. 68]

Ha! Ha!

Zoe geit dat neet mèt modern kuns.

Luustert noe ins nao 'nen awwe Fuchs:

Modern kuns moot, wèlt me ten volle devaan kinne genete, bekeke en obbenuits bekeke en nog ins good bekeke weurde, en daan zal, es geer intelligent en geveuleg genóg zeet, hiel langsaam in uuch get goon greuje vaan wat uuch de meker wèlt zègke.

Op veurwaarde tot 't museum lang genóg ope blijf netuurlek.

Beloert uuch noe ins rösteg en oontspanne en, ezzebleef!, oonbeveuroordeild, dit dook vaan Pieter de B.

Allebei eur ouge rech geriech op de brikke vaan Pie.

Krijg d'r 't al?

Vlekke veur eur ouge?

Blijf bezeg!

Veult d'r 't al?

Langsaam meh zeker moot geer noe 't geveul kriege tot geer 'ne kop höb wie 'ne brik.

Tot geer zelf 'ne brik zéét, éín mèt die ander, gesjèlderde, brikke vaan Pieter. Hiel hel veural!

Höb d'r 't?

Krijg d'r al 't geveul tot geer verneuk weurt?

Jao?

Zoe wèrk dat!

En wèlt geer noe hiel ech genete, gaot daan effe nao eure naober, houwt ins flink mèt eure kop tege de zijne en wach daan rösteg aof.

Geer zalt verpópzak zien euver 't rizzeltaot.

En strak, és geer nog nao hoes kint, zalt geer uuch in eder geval bevrijd veule. Zoe vrij wie 'ne vogel dee get liet valle op de brikke vaan Pieter de Bohkinghe. Iech wins uuch väöl gelökkege ore in de aofdeiling modern kuns vaan 't Bonnefantemuseum in Randwyck.

n.b. De redactie stèlt ziech neet verantwoordelek veur slaopeloes nachte, nachmere, hallucinaties, döllinge, raozernije en alles wat dao-op liekent, die nao 't bezeuk kinnen optrejje.