Broelof
Iech rij neet gere achteroet in 'n bös.
In d'n trein kin 't m'ch niks sjele, meh in 'n bös rij iech liever veuroet. Kwestievaan wèlle wete boe iech opaon gaon. Wat achter m'ch gebäört....
Après moi le déluge!
Zag dat neet Lewie de veertiende?
Meh dus zat iech m'ch mèt m'ne rögk nao twie hiere, die 't niks oetmaakde wat veur 'ne kant tot ze opvore.
De jongste had sjijns zjus get gezag, want d'n ajdste vroog fors:
‘Wie zègk d'r?’
Vaan oet mienen oughook kós iech 'm zien zoonder opvallend um te kieke.
Heer vreutelde get aon z'n linkeroer en d'n andere vroog:
‘Wèt geer boe iech moot oetstappe veur de kèrk vaan Amy?’
‘Ougenblikske,’ zag d'n ajdste, nog get helder. Heer vreutelde weer aon zien linkeroer en zag toen:
‘Wie zègk d'r?’
De jonge mins herhaolde zien vraog en d'n hier-mèt-'t-oer zag:
‘Meh verdomme!’
Verbaas vroog de jonge:
‘Wie zègk d'r?’
‘Aoch, dee klomel,’ zag de vlokerd. ‘Iech bin get douf, wèt d'r. Meh iech höb sinds twie daog e gehuurapparaat.’
Heer haolde get oet z'n oer en of 'ne ketel wouw waarsjouwe tot 't water kookde, begós get te fluite.
Nao get futsele stopde 't geluid en d'n hier duide 't dink weer trök. Toen begós 'r weer te manneuvrere mèt zien oersjölp um oetindelek te constatere:
‘Noe perbere v'r 't nog ins. Wie zag d'r?’
De jonge góng mèt ziene moond veur d'n hier zien rechteroer haange en zag flink hel:
‘Iech vroog...’
Meh d'n douvege staok 'n hand in de huugde en zag:
‘Aon dee kant huur iech gaar niks. Dao moot iech nog 'n apperaat kriege. Dat hadde ze verkierd gemaak en dat krijg iech pas de koumende week. Meh...’
Heer drejde ziech mèt get meujte mèt zien linkeroer nao de jonge mins.
‘Perbeert 't nog ins,’ vroog 'r.
D'n andere lag ziech min of mier euver d'n douve zien kneeje um mèt ziene moond veur dee z'n linkeroer te koume en reep:
‘Iech vroog...’
Auteursrechtelijk beschermd