Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

Hoe dat si anderwerf opperstont ende derdewerf starf.

Sulk liede, died wisten, seiden dat si
Gode menechwerf bat, dat hi
engene miraculen, cleine noch groet,
aen haer gescien liete in haer doet,
daer hise voer de liede mede
eerde, als hi oec en dede;
maer dat si van ertrike henen sciede
als gemeinlec pleghen de liede.
Die bede so hoerde dat godleke lam:
want eer Beatrijs weder quam,
so had si haren geeft op gegeven,
daer si allene was ligghende bleven.

Doen quam Beatrijs weder saen

met eenre suster daer inne gegaen,

[fol. xlvijv]

 

ende vant daer sonder ziele den werden

 

lichame, ligghende opter erden,

1755

als te ligghene pleghen de like.

 

Maer ic wane dat sekerlike,

 

dat hare die ingele dienden daer,

 

als en sachmense niet oppenbaer.

 

Doen Beatrijs den lichame aen sach,

1760

so riep si rouweleke:‘O wi, o wach,’

 

ende riep ende huulde vreseleke;

 

geliet oec harde onverdeldeleke,

 

ende viel daer opten doden lichame

 

al roepende, ende vreeghde haer wie dad quame,

1765

dat si te Gode voer sonder orlof.

 

eer de ionfrouwen over haer lof

 

ende commendacien hadden gedaen.

 

Te lest so ginc si bi haer staen,

 

ende leide haer anscijn voer haren mont,

1770

ende sprac haer toe doen op die stont

 

met enen sturen geeste, ende met

 

groten toeverlate, datd wet:

 

‘O Kerstine, altoes waerdi

 

in uwen levene gehoersam mi;

[fol. xlviijr]

1775

nu maen ic u ende beswere u sere,

 

met Ihesum Xpc uwen Here,

 

dien ghi heetelec minnet, doen ghi

 

op ertrike levet, dat ghi mi

 

gehoersaem nu sijt te desen male:

1780

want wat ghi wilt, vermoeghdi wale

 

aen hem daer ghi gevueght sijt mede.

 

Want mi daer ane geleght groet vrede,

 

so bid ic u vriendeleke dat ghi

 

weder werd levende, ende seght mi

1785

ende ontbind mi die dinghe ende dat,

 

datic u met groter begeerten bat,

 

doen ghi op ertrike levende waert;

 

ende daer na, wildi, te Godewert vaert.’

 

Merct nu, hier moeghdi wonder hooren:

1790

tierst dat Beatrijs riep in doren

 

der goeder Kerstinen daer si lach doet,

 

versuchtese swaerleke, ende verscoet,

 

ende quam weder te haren lichame,

 

ende riep Beatrisen met haren name,

1795

ende wedersloechse, ende sprac haer toe

 

met enen ververeleken anschine; hoert hoe:

[fol. xlviijv]

 

O Beatrijs, waer omme hebdi

 

ute miere rasten gestoert nu mi?

 

Waer omme riepdi mi, dat ic quame

1800

weder nu te minen lichame?

 

Ic segghe u dat voer seker waer,

 

dat ic gebuert was staphans daer,

 

daer ic soud hebben geweest met eren

 

gepresinteert voer danscijn ons Heren.

1805

Maer nu, mijn lieve suster, vreeght mi

 

haesteleke, sonder merren, wat ghi

 

begeert ende wilt, ende laet mi nu

 

weder keren, dies bid ic u,

 

daer, daer na verlanct heeft langhe mi.’

1810

Doen vreeghde Beatrijs de vreghe daer si

 

gerne bericht gheweest hadde af;

 

ende de werde Kerstine, si gaf

 

haer te verstane daer af den sin,

 

also alst was, noch meer noch min.

1815

Binnen dien dat dit gesciede, so quamen

 

de sustre van den cloester te samen;

 

daer seghghene sise, alst was gedaen,

 

metten tekene dies crusen saen,

[fol. xlixr]

 

ende met goeden heileghen woerden,

1820

die der seghgheninghen toe behoerden,

 

ende leed daer derdewerf te doed,

 

derdewerf starfse (dat wonder was groet)

 

ende voer daer, daer nieman nommermeer

 

sterven en mach noch hebben seer,

1825

maer daer men sonder inde sal leven.

 

Dat leven moet ons worden gegeven,

 

overmits ons Heren genede,

 

ende der heilegher Kerstinen bede.

 

Daer na dat si ierstwerven op sloet

1830

van der doet, de ionfrou goet,

 

so levede si twe ende veertech iaer, ende bleef

 

siec, ende starf ind iaer dat men screef

 

M. CC. ende oec daer

 

toe XXIIII. iaer.