Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

[fol. xlvir]

Van der qualen voer haer doed.

Doend den tide neecte dat si
fier soud werden, de maghet vri,
van der siecheit daer si af starf,
so vercreegh si ende verwarf
van contemplacien groet genade,
eenpeerlec durende vroech ende spade;
so datd haer leed was dat si soud doe
haer herte geven iegeren als toe.
Daer na so ruste de ionfrou wijs,
ende riep een ionfrou die hiet Beatrijs,
die nonne was tsinte Katrinen, ende bat
haer vriendelec ende lieflec, dat
si haer bereidde een bedde in de
kamere heimelec: want si kinde,
dat haer de siecheit neecte, daer si
af starf, ende dat haer de doet was bi.

[fol. xlviv]

1715

Beatrijs was te doene gereet,

 

als was hare haer siecheit leet,

 

al dat haer de maghet hiet,

 

ende dies en liet si achter niet..

 

Doen ghinc si ligghen, de werde Kerstine,

1720

ende leed van siecheiden sware pine;

 

ende als si geleghen had siec drie weken,

 

ende si haer de doed sach neken,

 

bad si dat mense moneghen soude

 

ende olien: want sijd begeerde ende woude.

1725

Als dit te male al was gedaen,

 

so viel Beatrijs neder saen

 

voer Kerstinen op haer knien,

 

ende bat haer om al, dats mochte gescien,

 

dat sise van sulken dinghen woude

1730

berichten, eer si sterven soude.

 

Doen si nien andwerdde, so wanese wel,

 

dat si dachte iegeren om el,

 

ende dat si els met becommert ware,

 

ende verste haer questie, ende ginc van hare

1735

uter kameren iet anders doen;

 

ende liet daer ligghen Beatrisoen

[fol. xlvijr]

 

Kerstinen allene, alst wesen soude,

 

ende God om ander sake gestaden woude.