Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

Wat si dede doen de Greve starf.

Die selve Greve Lodewic, doen hi
soud sterven, ende hi sijn doed sach bi,
so deed hi Kerstinen, de heileghe jongrouwe,
te hem roepen, ende dat haer op trouwe,
liefleke, der heileger creaturen,
dat si, toter selver uren

[fol. xxxixr]

 

dat hi van ertrike sceden soude,

 

bi hem getrouwelec bliven woude.

1435

Doen hem Kerstine geloefde dat si

 

bi hem soude bliven, so deed hi

 

uter kameren gaen tfolc alrene,

 

ende hieltse met hem daer heimelec allene.

 

Ende sonder merren daer na saen,

1440

als allet folc was ut gegaen,

 

so richt hi hem oppe in de selve stonde,

 

met al der cracht dat hi geconde,

 

ende viel te male met lichame neder

 

voer haer voete, hier ende weder;

1445

ende vertrac daer voer die ionfrouwe,

 

met alte groten tranen ende rouwe,

 

al de sunden die hi had gedaen,

 

ende daer hi met had om gegaen,

 

van dien dat hi was ellef iaer out.

1450

Dan deed hi niet, de ridder stout,

 

dat hi haer vertrac sijn leven,

 

om aflaet, dies si nien mochte geven;

 

maer, dat die edele Greve dat dede,

 

dat deed hi daer omme, op dat hi daer mede

[fol. xxxixv]

1455

haer herte beruerde, dat si bade

 

voer al sijn sunde Gode genade.

 

Hier na als dit al was gedaen,

 

so deed hi weder roepen saen

 

in sijn kamere alle sijn liede;

1460

ende daer, na dat hem Kerstine riede,

 

woud hi berichten, als hi dede,

 

hem selven ende al sijn goet oec mede.

 

Als dat gedaen was, wand God geboed,

 

so lach hi neder ende was doet.

1465

En si sach inder selver uren

 

sijn ziele te swaren veghvier vuren,

 

daer si soud liden alte groet pine;

 

maer die verlichte heme de goede Kerstine.