[Jellen en Mietje]
à propos
Wy hebben in den Almanach van het voorleden jaer, het vervolg dezer wonderbare historie beloft, en bydien zyn wy tot niets meer verbonden; dog wy geven alhier aen onze lezers en lezeressen, niet alleen het vervolg en eynde, maer zelfs het begin, vermits wy onderrigt zyn, dat er maer zeer weynige dobbele Schapers-Almanakken van 't vorige jaer meer overblyven, en aldus die schoone historie incompleet zoude zyn; het geen jammer ware.
Wy plaetzen hier ook het berigt, 't geen ten hoofde van dit stukje stond.
BERIGT. In den oogenblik dat wy onze moedertael wederom de overhand over de vremde talen zien nemen, en dat zy niet alleen in de publieke acten is toegelaten, maer zelfs in de rechtbanken staet ingevoert te worden, moet het van een algemeen belang zyn, te konnen onderscheyden wat onze regte moedertael is, of wel, deze die wy schryven, of wel, deze die wy spreken. Indien deze laetste moet gevolgd worden, zal het moeylyk vallen, uyt de verscheyde Dialecten van Vlaenderen en Braband, eene verstaenbaere tael te vormen; wy geven hier van tot voorbeeld eene samenspraek tusschen twee Gentenaren, wiens spreekwyzen, hoe wel zy uyt de geringste klasse der burgers genomen zyn, nogtans in alles overeenkomen met de gene die onder defatsoenlyke luyden doorgaens gebruykt worden; vergelykt deze spreekwyze, by die van Brugge, Brussel, Leuven, Antwerpen, Ronsse en andere plaetsen, en gy zult eene verzameling van brabeltalen hebben, de welke de geleerdste persoonen niet zullen konnen ontknoopen, en waer van Scaliger zoude gezegt hebben, zoo hy déed, sprekende van de Basken, men zegt dat zy elkander verstaen; maer ik geloof het niet.
Auteursrechtelijk beschermd