Die kwaaie huishoudster

[p. 5]

Die kwaaie huishoudster.

(Die toneel stel voor 'n kamer in die huis van Klaas. Aan weerskante van die toneel is 'n deur; in die middel staan 'n tafel; teen die agtermuur 'n rak of oue kas met gebreekte aardewerk, potte, ens. Die stoele en alles in die kamer moet oud en stukkend wees).

Eerste toneel.

Klaas, Hans.

Klaas.

(Sit bij die tafel die koerant te lees, terwijl Hans met 'n ou stomp van 'n besem die kamer veeg en met 'n ou stuk lap die stof van die stoele slaan).

Hans! Is daar geen beter besem in die huis nie?... Jij doen niks als op die vloer stamp met die oue stomp!... Verlede week het ek 'n nuwe gekoop... wáár is dit?

Hans.

Dit is dieselfde, wat nou al so afgeslijt is; ek moet alles daarmee veeg: die huis, die agterplaas, die stal, die hoenderhok.

Klaas.

(Terwijl Hans 'n tafelkleed vol skeure en gate oor die tafel sprei).

Is daar geen beter tafelkleed als dit nie?

Hans.

Nee meneer! ek het die ander ene gister uitgewas, en toe is die ou bok-ooi van baas Piet gekom, het dit van die heining afgeruk en amper heeltemaal opgevreet.

[p. 6]

Klaas.

Ek koop mij bankrot, maar daar is nooit iets in die huis wat heel of skoon is nie; jij behoor meer sindelik te wees en op te pas.

Hans.

Wie kan help?... Hulle maak die goed teenswoordig ook so sleg en vrot... die melkbeker is ook alweer stukkend.

Klaas.

Wat? En hoe kom dit?

Hans.

Dit het uit mijn hand geglip, toe ek dit onder die pomp wou uitwas, omdat dit so slijkerig van binne was; die klip-grond was te hard waar dit op geval het, en toe breek dit.

Klaas.

Jou lompert!

Hans.

Dit was louter ongeluk, meneer!... Die kospot se bodem is ook al gebars, sodat al die sous uitlek; die waterketel se hengsel is af en die rooster mis ook twee pootjies.

Klaas.

Hou op esel!... als jij ook maar eenmaal breek, sal dit beter wees.

(Hans brom-brom af).