Brieven aan de uitgever van het tijdschrift Nederland 1873-1886

[p. 187]

In zijn brief van 11 januari 1881 schreef Huet aan mevrouw Bosboom: ‘Het nieuwe jaar vindt mij verdiept in de dichtwerken van Hooft; en U zult lagchen, wanneer ik U zeg, dat dit geschiedt op aansporing van Quack en ten behoeve van den Gids. Het is komiek, dat wanneer het 3de eeuwfeest van Hooft's geboorte staat gevierd te worden, men voor den Gids een opstel ad hoc komt vragen te Parijs. Doch ik heb de zaak vrolijk opgenomen, en er een nieuw kompliment aan Parijs in gezien.’ In zijn brief aan Ten Brink van 23 februari heet het: ‘Voor het Maart-nummer van Nederland heb ik niets kunnen zenden. Al mijn tijd werd ingenomen door een opstel over de verzen van Hooft, dat Mr. Quack geruimen tijd geleden, mij verzocht aan den Gids af te staan. Voor uw April-nummer evenwel zal ik wel weder iets kunnen leveren.’ (Brieven. II, blz. 186 en 189).

Ten slotte schrijft Huet op 28 mei aan Ten Brink: ‘U zult misschien verwonderd zijn in het Junij-nummer van Nederland zulk een langtongd stuk over André Chénier van mij aan te treffen. Maar ik ben met opzet zoo uitvoerig geweest. Chénier is mij de man van het neo-grieksche in de poëzie, waar onze lieve landgenooten het in rijm en onrijm tegenwoordig zoo druk over hebben. Hoe slaat hij met één slag al die vliegen! Ook vond ik het aardig, na pas in Hooft de ‘renaissance païenne’ der 17de of eigenlijk der 18de eeuw geschetst te hebben, eens stil te staan bij de ‘renaissance païenne’ onzer 19de. Goethe's Iphigenia blijft het hoogste, wat zij in dat genre voorgebragt heeft; maar ook Chénier staat zeer hoog, vind ik.’ (Brieven II, blz. 201-202).

216

Parijs, 17 April 1881.

WelEdele Heer,

Hierbij het vervolg en slot van het opstel ‘André Chénier’. Ik stel er prijs op, dat het in eens geplaatst worde, evenals ‘Hooft's Poëzie’, in den Gids van Maart jl., waarvan het een pendant en eenigzins eene aanvulling is.

De revisie van het stukje ‘Indische Schetsen’ ben ik zoo vrij weder aan U te endosseren. Het doet mij leed, niet ondersteld te hebben, dat bijzondere en voor U onaangename omstandigheden aanleiding hadden kunnen geven tot de klagt in mijn vorigen. Wanneer de bedoelde revisie U gewordt, en U mijne korrektie inziet, dan zal U blijken, dat ik in den tekst (zoo naauwkeurig was de kopij) slechts drie woorden vervangen heb door andere. Niettemin heb ik meer dan tachtig korrekties moeten maken, die mij bespaard hadden kunnen worden, zoo de zetter zich aan de kopij, en de meesterknecht toezigt geliefde te houden. Inderdaad, de schuld ligt noch aan U, noch aan mij, maar alleen hieraan, dat men ter drukkerij met het werk de hand ligt.

Hoogachtend
Uw Dw. Dr.
Cd. B. Huet

9 rue Médicis.