Cupido's lusthof

(1613)–Gerrit Hendricksz. van Breughel– rechtenstatus



[pagina 8]
2. Emblemata.
DEn Bouman bout zijn hoff off tuyn Het vvilt beloopet Berch en Duyn Den Ackerman om teelen zaeyt Op Hop' dat hijt met Lieffden maeyt Alsoo een jong bequaemlijck mensch Strect menichvverven zijnen vvensch Tgemoet de sinnen vraget raet Inbeelt sich selven gantsch gheen quaet Als hy de eenichste beleeft Maer vriend'lijck in zijn armen heeft Om met haer nae het Duyn te gaen Een goet ghenoegen can niet schaen.

Gelijck den Dou t' groen velt besproeÿt also mijn liefd' door Liefs vocht groeijt
[pagina 9]

Nieu Amoureus Liedeken: Op de voyse. Wie clopter aen mijn deurken. HEt hopen ende duchten Brengt yemant quelling aen Die om reyn Lieffde suchten So menich droeven traen Niet eeuwich en vergaen. Ghy vercoren Najade Voecht u tot lieffd' ghemeen Voor sulcke schoon weldade Sal ick u dancken reen Maer ghy blijft hart als steen. Ghingt ghy my Lieffde tooghen Als ick u waertste draech Soo vant ick niet bedrooghen My selven even staech Met sulck een droeve plaech Nu can ick ondervinden Hoe dat Fortuna keert Met al AEolus Winden Onsacht word' ick gheleert Door pijne die vermeert. Och of mijns Lieffs ghedachten Halff strecten als de mijn In malcandren te achten Soo werde Medecijn Inwendich gheen fenijn. Hoe can thert onderlinghen Dat van Lieffd' ouervloeyt Hemselven doch bedwinghen Beletten dat eens bloeyt Tgheen door de Lieffde groeyt. In Hope / ducht en sorghen Claech ick dit lijden groot Al leydt reyn Lieffd' verborghen Sy sal noch bloeyen root Ofts wt der aerden sproot. Ach door het lang vertoeven Een flauwe hert verhart Hoe mach ick so bedroeven Myselven / aendoen smart Int eynt het beter wart. Princes die buyten hopen My dees vercleyning doet Elck hout zijn schoonste open Want menich schijnt wel vroet Die dat beclagen moet. Finis.
[pagina 10]

Nieu Amoureus Liedeken: Op de voyse. Si cest pour mon pucellage. EErbaer Lieffde doet beminnen D' Herder een schoon Harderin Deur t' becoren vanden sin Dat d'een dander niet can winnen Doet Invidia seer quaet Door het vals gezaeyde zaet. Nochtans sal ick Liefde draghen Tsy wiet sy die sulcx benijt Al doen nu veel haters vlijt Om reyn Lieffde te verjaghen Eenen trouwen schat hy vint Die zijn haters overwint. Doch wie reden can ghescheyden Vande loose tonghen vals Sal om weynich quaet gheschals Hem soo laten niet verleyden Dat hy waer by lieffd' bestaet Sal verkeeren in een haet. Twee die reyn als soetelieven Zijn ghestadich in haer doen Sullen vande Lieffde groen Niemant averechts voortbrieven. Tvreucht gheschiet int clauerdal Van sulck men niet smaden sal. Want waer dese accorderen Met Lieffds snaren op een toon Wercken sy hunselfs goet loon Lieffd' crijcht wederlieffds begeeren En des fackels heeten brant Vast verbint den echten bant. T' soetst een Harder can ghejaghen Is een Rhee of schoone Hin Ia een Ionghe Harderin Waerna strecket zijn behaghen D' Iager jaecht int bosch met pijn Maer soeckt altoos na het zijn. Prince. Princelijcke Harderinnen Staet een harder na u eer Lieffde wilt hem toonen weer Laet om achterclap gheen minnen. Tquaet en blijft niet ongheloont Reyne lieffd' hemselven croont. Finis.
[pagina 11]

Cruys-dicht. In Venus lusthof ist goet jaghen Alsmen zijn ghenoeghen siet Lieffd' sal over Lieffd niet claghen Als yeder een zijn wil gheschiedt.
Nieu Amoureus Liedeken: Op de Voyse. Era die majo, &c. O Brant van binnen Die my soo bitterlijck uytbreeckt Venus der Minnen Waerom ist dat ghy tvier aensteeckt Siet doch mijn jonckheyt an Die sulcx niet lijden can. Swaer droeflijck lijden T' ontijden heb ick u ghekent Eerst wast verblijden Een strijden werdet inden ent In plaets te zijn verschoont Ick treurich wert gheloont. Tghesicht der ooghen Dat voor mijn aenschijn heeft gheblaeckt Heeft my bedrooghen Het hert ghequetst en soo gheraeckt Dat door tghesichts claerheyt Ick deerlijck ben verleyt. V ooghen vierich O Ameraudich reyne dier Doen onmanierich Ontsteken dit onlijdich vier Dat eerst began door lust Nu qualijck wort gheblust. Ghy snelle stralen Van Phoebus hemels gulden licht Condt soo niet dalen Als mijns lieffs stuer en wreet ghesicht Tgheen eerstmael smaeckten soet Brengt nu een tranen vloet. Peerle van Vrouvven Hoe crenckt ghy dus u dienaer teer Denckt oock voltrouwen Dat ghy verliesen cunt u eer Alsmen sal segghen bloot Ghy zijt d'oorsaeck mijns doot. Prince. Vaert wel o schoone
[pagina 12]
Int goede neemt dat ick u wensch Denckt u persoone Dat ghy me zijt een sterflijck mensch Die oock een loon aencleeft Als ghy u dienaer gheeft. Finis.
Ballade. Immers waer het vvel te wenschen Dat Lieffd' int secreet ghesaeyt Openbaerlijck werdt ghemaeyt Dan soud by de sterflijck menschen Gheen alsulck verborghen quaet Oock voortbrenghen gheenen haet Maer by veel deuchtsaem persoonen Soud de eersaem Lieffde bly Vriendelijcken stadich vvoonen Die nu verd' te soecken sy. Finis.
Sonnet. VVie in dees Lust-hoff sich, vermeydet met aendacht Vint een volmaeckte vreucht, tot zijnes lusts versaden Ia veel byweghen om, te raken tot Lieffds paden Door soete sangen die Syrenen stemme bracht. De Liedren op hun maet, ghy vindet soo ick acht Die doch Orpheus niet, in alles sal versmaden Oft de Soylisten al, onvvetende sulcx daden Trect u dat doch niet aen, vvant tis int out gheslacht. Wie selver niet, oft yet, de Redenrijck beminnen By tgoede garen me, als valsche spinnen spinnen Een yeder blijcken laet, zijn schimpelijcken aert. Niet dat van ijeder een, het best ick meen te winnen Wie tracht na ouderdom, moet vande jeucht beginnen Dus d' rede ondersoeckt, die Liefflijck staet verclaert. Finis. Bedenckt u t'is tijt.

Vorige Volgende

Cupido's lusthof

2. Emblemata.

Nieu Amoureus Liedeken:

Nieu Amoureus Liedeken:

Cruys-dicht.

Nieu Amoureus Liedeken:

Ballade.

Sonnet.

Over dit hoofdstuk/artikel

lied