Kluchten
(1971)–G.A. Bredero– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 193]
| |
[pagina 195]
| |
[Quacksalver]Ga naar margenoot* Een soete, doch leerliicke, en belacheliicke klucht, van een Quacksalver in't Hoochduyts, ghenaemt Rijckhart vande goude Mynen, met een out man, genaemt droge Lammert, ende van een siecken, ghenaemt Ioost den Drucker, waer van dat Rijckhart aldus voort-gedaen hebbende, begint te swetsen. Ga naar voetnoot+Anheurt vrumer burger und cauffluy jungh und alt,
Ga naar voetnoot1
Edel ob unedel, edert sey vom was ghestalt,
Ga naar voetnoot2
Hooch ob leech, kleyn und groot, man und weyb kumt anschouwen,
Ga naar voetnoot3
Ghy vryers, gy vrysters, gy wenaers und weduvrouwen,
Ga naar voetnoot4
5[regelnummer]
Kumt heer vreylich by, ich brauch doch meyn kunst,
Ga naar voetnoot5
Vor dem reycken umb geldt, den armen gaer umb sunst.
Ga naar voetnoot6
Giebt mier was stilstant das fruntlich meyn beden,
Ga naar voetnoot7
Giebt mier was gehor, anheurt toch meyne reden,
Vom den welchen bald ich nu wil fanghen an,
10[regelnummer]
En reden tot dy hier als eyn redner daer van.
Wie wol gunstiger Herren und seer liebe frunden,
Ga naar voetnoot11
Viel kunstener geysten und artzenen sey gefunden,
Ga naar voetnoot12
Der viel kranckheyden ofte siechen haben ghenesen,
Ga naar voetnoot13
| |
[pagina 196]
| |
So weyt ich leich wol das meyn person noyt bint ghewesen
Ga naar voetnoot14
15[regelnummer]
Alhie in dees wijtberumbter und neringbare stadt,
Ga naar voetnoot15
Welchers grossen naem mey hie getrucken hadt,
Umb dem vermaerden ruff vom kostlichen gebauwen:
Vornemlich so schipffreych und liedren vol vom trauwen,
Ga naar voetnoot18
So das ich entlich hie auch mit vleyt ghekamen bin,
20[regelnummer]
Het welch altezaem ich waerlich toe seyn bevin.
Ga naar voetnoot20
Ich die das Rotte-meyr, und das Swartzelant der Moren,
Ga naar voetnoot21
Vor meynen erbdeyl und vatterlandt hab erkoren.
Ich die im Asia, im Affrica so wol bin bekant,
Im America, ja im der Francken-lant.
25[regelnummer]
Hab't Spaensch, 't Roomsch gebercht mit wunderlich
gelucken,
Ga naar voetnoot25
Jerusalem, Cicilien, und Oostenreich deurtrucken.
Ich die 't alles hab bespiert, und ghesien, und auch weet,
Ga naar voetnoot27
Ich bin der selben man die dem golden Meyster heet.
Dem seer klinckenden Rijckhart vom der golden meynen,
Ga naar voetnoot29
30[regelnummer]
Die mit meyn dierbaer kruyt und gutter mediceynen
Meynich betruckter hert hab vom seyn smarts erlost,
Ga naar voetnoot31
Die speys nochte dranck, oder die saubre kost
Ga naar voetnoot32
Nicht nuttighen kon, want sy das nicht en hadden,
Die gab ich was duym-kruyt deweyl das sy my badden.
Ga naar voetnoot34
35[regelnummer]
Ich hab auch viel vrouwen vom sweir arbeyt bevrijt,
So dasse nu mit freuwd sich blyde baren altijt.
Ga naar voetnoot36
Und manich maechdlijn kleyn doen seyn im grossen anschouwen,
Ga naar voetnoot37
Und durch meyne macht im grosser waerden houwen.
| |
[pagina 197]
| |
Ich die manich jong-man so hooch doe seyn geacht,
40[regelnummer]
Al was hy vom eyn slecht und eyn versmaet geslacht,
Ga naar voetnoot40
Ga naar margenoot* So
doe ich im dur precht und gunst meyner gaben
Ga naar voetnoot41
Seer gros achtbar seyn, dur ubervloz von haben.
Ga naar voetnoot42
Ich trouw hie manuch paar, ick coppel und vereent,
Das na verlaub von gut weer deerelijck beweent.
Ga naar voetnoot44
45[regelnummer]
Ich doe das manuch knecht ghezwunghen wert to
minnen
An eyner die hun haet mit aller hart en sinnen.
Ga naar voetnoot46
Ich bin die d'vryers auch also bestiert bestrijcht,
Ga naar voetnoot47
Das hy eyn aartsche maecht bey eyn Gotin ghelijcht.
Ich bin die d'vrysters hart so begeerleych kan treffen,
Ga naar voetnoot49
50[regelnummer]
Das sy eyn reycher nar gaen als eyn Got verheffen.
Ga naar voetnoot50
Ich maeck de geen die eerst, arm zijnde was onteert,
Van al de Werelt wed'rom gheacht und wol begeert.
Ich doe durch meyne kraft met sunst eynighe peynen,
Ga naar voetnoot53
Die doore luyten weys und scherpsinnich scheynen.
Ga naar voetnoot54
55[regelnummer]
Ja dats' im curtsen stundt uyt eyn ellendge staet,
Durch scheynbaerheyt van kunst gerachen inde Raet.
Ich kan durch meyne gaab wunder te wege richten.
Ich verhelff gaer bald das leytlich angesichten,
Ga naar voetnoot58
So das gants angeneem yders augen steehn,
60[regelnummer]
Un das mit grossen lust de vryhers daer toe geehn.
Durch meyn geliertheyt weys en kunstige prackteychen,
Toe ich quade luyten gutt, und swacke starcke leychen.
Ga naar voetnoot62
De geele maach ich blanck, de swartzen maach ich wit.
't Besmeurde maach ich schoon, und grauwe aughen git.
Ga naar voetnoot64
| |
[pagina 198]
| |
65[regelnummer]
Ich bringe meer te weech mit meyn gaben en giften
Als d' alderweysten man mit seyn geleerste schriften.
Ich verwerff by elck ein laub, liefde und gunst,
Ga naar voetnoot67
Men vind ter Werelt geyn so hauchloblichen kunst.
Ga naar voetnoot68
Voorts meyn geswinde list gheneest so veyl ghebrechen,
70[regelnummer]
Die mey nicht moogleijch seyn hier auffentleijch te
sprechen.
Veyllicht das yemant vreecht waer mit das ich dit doe?
Die antwoort ich bald, luystert man vleysich tsoe.
Ga naar voetnoot72
Ich ghebrauch golt, im al meyne artseneyn of sachen.
Ich ghebrauch golt voor al om heylichen tsoe machen.
Ga naar voetnoot74
75[regelnummer]
Is eyn jong gesel verlieft dat er heymlich treurt,
Und claacht von grosser pijn dat het harte scheurt,
Umd das hy na wensch soecht eyn golden bloem te pluychen,
Hy moet auch anders nicht als golt hier tsoe ghebruychen.
Mit golt moet hy smeeren sommighe handen.
80[regelnummer]
Van golt moet hy dan noch machen golden banden,
Om de golde treck-playsters wel te binden vast,
Mit kunstich golt-draet das om de vingers so wol past.
Veel stapels golt-salf, voorts baggen und juweelen,
Ga naar voetnoot83
Dit doet wol groeyen, wol trecken, wol lieben und heelen.
85[regelnummer]
Voor de geel-sucht, gelt-noot, gelt-hongher en
gelt-dorst
Ga naar voetnoot85
Ghebraucht das selbst mittel, das ghesecht op 't
alderkorst.
Ga naar margenoot* Of
gorgelt mit goltdranch, und vret nicht dan golt visschen,
Und lecher golt-vleys, 'tsal u lustich verfrisschen:
Maar so u hunger is onversadelijck und groot,
90[regelnummer]
So frucht ich entlich vor u de sekere doot:
Ga naar voetnoot90
Went eyn seer eubel ding ist der grage golt kancker.
Ga naar voetnoot91
Die eet 'smenschen ziel, en maecht het lichaam krancker.
Vom golt is al meyn salb, vormaels kunstich gemaecht.
Ga naar voetnoot93
| |
[pagina 199]
| |
't Golt heelt alt gebrech, waer das man eyns an raecht.
95[regelnummer]
Manuch Meister wunder vom seyn stercke euly redt:
Ga naar voetnoot95
Man ich bid dy eyns auff meyn gutter gold salb ledt,
Ga naar voetnoot96
Ghemaecht van Portogoloysers und Lijsbetten,
Ga naar voetnoot97
Vom Dubbloenen und vom acht dubbeld' Pistoletten,
Ga naar voetnoot98
Vom olde Nobels, und vom golde rossen vrunt
Ga naar voetnoot99
100[regelnummer]
Vom Kaysers gulden, und vom Koninglicher munt,
Vom Fransche kroonen, und vom Spaensche kluyten,
Ga naar voetnoot101
Vom Friessche dalers, und vom Geuse duyten,
Ga naar voetnoot102
Dit sein de spieren, het specy und het stof,
Ga naar voetnoot103
Hie maech ich meyn golden heel en treck-pleysters of,
105[regelnummer]
Der qua gewoont und absatz kan ich die niet dechen,
Ga naar voetnoot105
Man eyn reyn hertlich hart un kan ich nicht bevlechen,
Ga naar voetnoot106
Wol die in tseytelich gut stelt zeinen hauchsten vreucht,
Die maech ich durch sein lust ein fyand vande deucht.
Het golt is gut noch quaet, het golt kan niemant deeren:
110[regelnummer]
'tQuaet kumpt durch het misbrauch, un 'tgoet vom wol
regeeren.
De wijtter Werelt durch sprucht und rumbtmen al vom meyn:
Vom mein selb, vom mein kruyderen feyn.
Ga naar voetnoot112
Wie grosser Potentaet, wie grosser Prins und Herren,
Wie das sey alderminst meyn kruyt moghen ontberren.
115[regelnummer]
Dem Coning vom Spangien selbst die heft mein gros
gebrech,
Ga naar voetnoot115
Darumb heft hy versiert ein schalckhaftighen trech,
Ga naar voetnoot116
Um mey wedrumb mit list in sein lantschaff te lochen,
Um vom meyn Laphes dan te machen golden stochen,
Ga naar voetnoot118
| |
[pagina 200]
| |
Dar hy het Niterlandt, ob de lenderen gheleich,
Ga naar voetnoot119
120[regelnummer]
Mit te troetelen waent, und te trechen am seyn reich.
Ga naar voetnoot120
Man Got die maecht toe schend alle sein lose funden,
Ga naar voetnoot121
Darumb bin ich vom hum hie vom dem Herr ghesunden.
Ga naar voetnoot122
Dis is de ware saech das ich hie bey u sal blyven,
So lang als ghy sein dinst hie oprecht solt bedryven.
125[regelnummer]
Ich gelaub das dy tweyfelt vom waan ick bin ghekamen,
Ga naar voetnoot125
Ob vom weer meyne kunst sein oorsprung heft ghenamen,
Ga naar voetnoot126
Laes! al u wund'ren stehn, wes das man mey ierst sach,
Ga naar voetnoot127
Im het swerts Indien heet, dar ich begraven lach
Verwurpfen und veracht, als vaule dreck mispresen,
130[regelnummer]
Un bin aus slichten slijm dus treffeleich verresen.
Ga naar voetnoot130
Het Weyf die mey dis artz so herleich heft geleert,
Ga naar voetnoot131
Die wiert vom yder ein vor het gheluck ghe-eert,
Ga naar voetnoot132
Ga naar margenoot*
Und steet mit vluchtich hayr, und mit swie snelle vlerchen,
Ga naar voetnoot133
Und kiert sich mit de wijnd, war an man wol kan merchen
135[regelnummer]
Haer lichtvaerdich hart, doch heft sy vom al dis
goet,
Mey dis ghebrauch verlient, mit ein bly anscheyn soet,
Und heymlich verlien icht wier an alle staten,
Diet wannier har gevalt mit rauw moesen verlaten.
Ga naar voetnoot138
War tzeyt ghy, kumt toch her. Kumt her, war meucht gy
seyn,
140[regelnummer]
Die klaech vom onlust, vom tantswier, vom hooftsier,
herts peyn,
Ga naar voetnoot140
Vom kommer, vom gebreck, kumt her ghy arme kranchen,
Ghy sult mey durch meyn gunst und lustich werck bedanchen,
Ga naar voetnoot142
Kumt her das ich u helff, und wacht nicht tot am lest.
| |
[pagina 201]
| |
Die gheholden, ghestochen, gebrochen sein of gequest,
Ga naar voetnoot144
145[regelnummer]
Leytleich, vreesleich, buslich, lam, manch, doof,
kreupel,
Ga naar voetnoot145
Galtsich, narrisch, und alt ongevallighe peupel.
Ga naar voetnoot146
Die geborsten, geklooft, ghescheurt, gaet im banden,
Ga naar voetnoot147
Ich schal u durch behulff vom meyn naerstighe handen,
Ga naar voetnoot148
Wedrumb ghenesen wol, hab ich anders de macht,
Ga naar voetnoot149
150[regelnummer]
Ofte bey gebrech vom dien het lassen nu volbracht:
Ga naar voetnoot150
Want ich weet dar solche decksels toe te bereyden,
Ga naar voetnoot151
Das niemant en sol seyn u onghevallicheyden.
Ga naar voetnoot152
Mit golde Mantels wiert har daughen uberhaelt,
Ga naar voetnoot153
So das men nicht en siet was u manghelt ofte faelt.
155[regelnummer]
Mein reyche kunst weet raet vor gevarlicheyt und noot,
Ga naar voetnoot155
Man ich weet gans kein list vor d al vretende doot.
Droghe Lammert een ouden
Bruydegom
De jaren heb ick wel, ick had wel moghen rusten:
Ga naar voetnoot157
Maer niet heb ick de macht, dat ick de groene lusten
Heb konnen wederstaen, wat raet, mijn stramme leen,
160[regelnummer]
Die zijn nu hare kracht en vochticheyt ontgleen.
Ga naar voetnoot160
Ick moet, en ick en kan, mijn sinnen niet bedwinghen,
Ist meughelijck dat de liefd' kan door d'ooghen dringhen,
In een so ouden borst, en juyst het herte treft,
So gheloof ick datse my u tot een voorbeelt geft.
165[regelnummer]
Siet hier een machtloos man vol jeuchelijcke sinnen,
Ga naar voetnoot165
| |
[pagina 202]
| |
Die billich docht om't graff begint op nieuw te minnen.
Ga naar voetnoot166
Ist wonder, vraech ick dan, datmen dit siet gheschien,
Van die vrolijcke jeucht en lustighe jonghe lien,
Die door natuur en liefd' sich daer toe moeten gheven,
170[regelnummer]
't Welck ick nootwendich doe, nu in dit oude
leven.
Mijn senuwen zijn tay, mijn bloedt verstijft, verkout,
Ga naar voetnoot171
En noch heb ick van daech een jonghe meyt ghetrout,
Ga naar voetnoot172
En so d'ervarentheyt my leert den aert der wyven,
So soud' ick dese nacht gaerne wat vreuchts bedryven,
175[regelnummer]
Met dese jonge maecht, met dese jonghe vrouw',
Maer ick en kan niet, als eerst, of als ick garen sou:
Ga naar voetnoot176
Ga naar margenoot*
Want siet mijn dorre staet en wilt dat niet ghedogen,
Ga naar voetnoot177
Vermits dat mijn natuur en krachten heel verdrogen.
Dees quacksalver weet remedie tot veel quaets,
180[regelnummer]
Dees sal ick vallen an, en vraghen hem wat raets.
Ga naar voetnoot180
Doctoor, weet ghy oock raet, dat moet ick iou vragen,
Hoe dat een ouden man snachts een jonghe Bruyt sal
behaghen?
Rychart
Plinius und Aristotelus schreyben viel vom natuur,
Ja, ich weets tsoe werchen ein gutter kuur,
Ga naar voetnoot184
185[regelnummer]
Sie dis recept sult ghy aus d' Apteech lassen
halen.
Lammert
Och Miester maecket goet ick sal t u dubbelt betalen,
En sechtet my in duyts, of dat ick het kan verstaen.
Ga naar voetnoot187
| |
[pagina 203]
| |
Rychart
Vor ierst soldy im Apteech toe Peter Paresten gaen,
Langt im dis brieflijn, und lasset hum eins leesen,
Ga naar voetnoot189
190[regelnummer]
Holt goede mut, dijn dingen schollen wol weesen.
Ga naar voetnoot190
Briefken
Nemt ierst oly vom uytgheparste Spaensche druyven,
Un corellen, un 'tpuyck vom lechere struyven,
Ga naar voetnoot192
Moye sparges suldy nemen, nach vom das und elcx,
Nach was neuck-wasser, und nach was soete melcx
Ga naar voetnoot194
195[regelnummer]
De boomjes ghestooft vom scheune aertgesocken,
Ga naar voetnoot195
Sonder tweyffel de saeck schol wol gelocken.
Ga naar voetnoot196
Ghekoockte rapkens soet, und vom verssche ayer sap,
't Sol wol verquicken al wasz nach eins soe slap.
Ga naar voetnoot198
Dis hab ich, gutter man, toe dijn erquicking gheschreben.
200[regelnummer]
Dees cedul sult ghy d'aptecher im handen gheben,
Ga naar voetnoot200
Ob das heyt u bereyt, und heurt was men secht.
Ga naar voetnoot201
Dis sult ghy nuttighen eer ghy u te bedde lecht.
Ga hin, ich sol op stee hum selbst kamen sprechen.
Ga naar voetnoot203
Een siecken, ghenaemt Joost den
Drucker
Siet hier d'ellendicheyt self, siet hier alle gebreken,
205[regelnummer]
Daer ick arme krancke mensch soo seer met ben
vervult,
Van al dese straf heeft mijn sonden de schult,
De langdurige sieckt, de jammerlijcke pynen,
Die doen mijn vleys en bloedt so vreesselijck verdwynen:
| |
[pagina 204]
| |
Mijn smakeloose mongt proefden in lang geen kost.
Ga naar voetnoot209
210[regelnummer]
In lang en heeft mijn maech oock gants geen goet
gelost.
Ga naar voetnoot210
't Ghedenckt my hoe ick laest eens op mijn tanden
knarsten,
Doe mijn opgheblasen buyck door weedom scheen te barsten
Wanneer de groote noot my so gruwelijcken dwong,
Dat ick kreet, beet, smeet, ja spartelde en sprong,
Ga naar voetnoot214
215[regelnummer]
En raesden als een sot door't lyen
onverdraechlijck;
En my ging gans niet of, is dit niet recht beklaechlijck?
Ga naar voetnoot216
Vrunden 'tis sulcken last; hy isser qualijck an,
Ga naar voetnoot217
Ick wetet, die zijn gevoech na wil niet doen en kan.
Ga naar voetnoot218
Och lacht ghy noch daer ghy my dus euvel siet treuren?
Ga naar voetnoot219
220[regelnummer]
Weet ghy wel jonge luy dat het u mee kan ghebeuren?
Ga naar voetnoot220
Ga naar margenoot*
Och ick heb van desen dach van een goet vrient gehoort,
Datter een kostelijck miester op het Water staet voort,
Ga naar voetnoot222
Ick moet hem eens an boort. Ick mach mijn noot hem klagen,
Meughlijck werd' ick van dese smert ontslagen.
225[regelnummer]
Mijn broertjen secht my, is dit de miester of de man
Ga naar voetnoot225
Die so kunstich en kostelijck 'tvolck miesteren kan?
Ga naar voetnoot226
Goeden dach Doctor Heer: door de last der natuuren,
Kan ick ellendich mensch dagen noch nachten duuren.
Ga naar voetnoot228
Mijn grage keel raest, mijn buyck gheeft hel geluyt,
Ga naar voetnoot229
230[regelnummer]
Mijn maech die is in slot, daer mach in nochte
uyt,
Mijn pens is ydel, mijn darmen in een ghedrongen,
Ga naar voetnoot231
Die krimpen in malkaer, so dat lever en longen
Hier door so zijn ghequelt. Hier door so zijn gheparst,
't Is wongder, so my dunckt, dat mijn lichaem niet en
barst.
235[regelnummer]
Mijn hooren en sien vergaet so haest my dit
gheschiet,
| |
[pagina 205]
| |
En an elcken hayr hangt dan wel ien droppel swiet.
De aerd' is my te nauw als my die buyen plaghen,
Ga naar voetnoot237
Wat moet een sterflijck mensch ter Werelt al verdraghen.
Rychart
Ach brodder west gerust, west duldich in't verdriet,
Ga naar voetnoot239
240[regelnummer]
Denckt das sunder Guttes wil ter Werelt nicht
geschiet.
Habt hoffenung im dijn druck, holt mut im dijn lyen,
Die dijn heft bedruft, die schal dijn wol weer verblyen.
Ga naar voetnoot242
Cato und Gallenus die haben viel gheschrieben
Tot verstarckung von't sware menscheleich leben.
245[regelnummer]
D'ondervindung, somen seght, is de beste leer-meyster,
Ga naar voetnoot245
Man hie vor hab ich kein kruyt, salb, smeer noch pleyster,
Ga naar voetnoot246
Briefken
Dan im d'Apoteech dar schalmen dijn umb sulcx te doen,
Ga naar voetnoot247
Geben was Vlier-wortel und was scharp Spaens groen.
Ga naar voetnoot248
Huy-pillen, karnmelch mit honich und viel pruymen,
Ga naar voetnoot249
250[regelnummer]
Und viel Delbs bier, maecht openung, und doet ruymen,
Ga naar voetnoot250
Met wat raboly, und was vygen mit siep,
Ga naar voetnoot251
Ghy solt soe radt wurden als ein wackere swiep.
Ga naar voetnoot252
Ga hin bringt desse brief, und al dijn surghen staacht.
Ich wol bald kamen und saghen im das hy't wol maecht:
255[regelnummer]
Wer ich moet vorthin gehn tsoe meynen frunt toe etten,
Ga naar voetnoot255
Past ghy dan op dem tzeyt, und wilt das toch nicht
vergetten,
| |
[pagina 206]
| |
Dan sult ghy meyn kunst sichtbarlich bemerchen:
Dan sult ghy meyn vernuft wunderleich werchen.
Joost
Och Miester! vind ick baet, en ghy u konst wel toont,
260[regelnummer]
't Sal u sonder vertreck hondertfout werden gheloont.
Ga naar voetnoot260
Adieu mijn Doctor Heer, de wijste vande kloechen.
Rychart
Vaert wol, ga hin, murgen kom ich dy eins besoechen.
Der marckt is meist getahn, was baat ob ich viel spreech,
't Is best das ich meyn kraem und kramery ob breech:
265[regelnummer]
Want ick sie dem abent valt, de kauffluy die
verflauffen:
Ga naar voetnoot265
't Is toe beduchten das ich nicht meer schal verkauffen,
Ga naar margenoot* Und
'tis auch bald dem tzijt das ich musz gehn tsoe gast,
Und 'tis auch bald dem tzijt das ich d'aptecher belast
Das hy haer de recepten mach volghen lassen.
Ga naar voetnoot269
270[regelnummer]
Vart wol toe morghen, ick ga das meyner strassen.
Ga naar voetnoot270
Dit schiet inde nacht binnen, en Lammert
seyt overluyt aldus.
Liefste langt mijn de pot, of wijst my het ghemack,
Ga naar voetnoot+
Ga naar voetnoot271
Het komt my weder an, ick krijch soo grooten kack.
Och my mijn buyck, mijn buyck, ick sin so afterlastich.
Ga naar voetnoot273
Myn lief weest niet betreurt, verdraechtet doch
stantvastich.
275[regelnummer]
Wat beduyt de hangt an't hoofd, secht uytverkoren
Vrouw?
Ga naar voetnoot275
Maeckt om dees eene nacht doch geen bedruckte rouw.
| |
[pagina 207]
| |
Wijf van binnen
Ja ghy secht dat ick sou geen droefheyt daerom maken,
Maer wildy dus toe so lech ick het bed noch vol te raken.
Ga naar voetnoot278
Is dit het leven daermen so smakelijck van praet?
280[regelnummer]
So ben ick, laes! gheraeckt in een seer droeve
staet.
Rychart smorghens vroech uyt.
De heele gantse nacht hab ich vast ligghen ronchen,
Want gister abent laet quamb ich tsoe heym sat dronchen.
Dus lach ich tot am dach, tot dat de murgenstundt
Toonden haer liebleich haubt, und roo gebloosde mundt.
285[regelnummer]
De sluymerende vaeck die wreeb ich aus meyn augen.
Als ich my geweschen hat geng ich my schoone draugen.
Eyn lepflijn extract das is meyn murgen dranch,
Ga naar voetnoot287
Dis gut is ober gut voor vaule lucht und stanch.
Ga naar voetnoot288
Hie mit so gehn ich hin, wie das het nu mach weesen
Ga naar voetnoot289
290[regelnummer]
Mit meyn pacienten beyd, ob sey al seyn gheneesen?
Gister abent haben sey haar drencken al gehaelt,
Ga naar voetnoot291
So sey gehulpfen seyn so wurd ick wol betaalt.
Ga naar voetnoot292
Voor het drinck-gelt wil ich auch lustich smetzen,
Ga naar voetnoot293
Und dem teer-penning wil ich versauffen und verfretzen.
Ga naar voetnoot294
295[regelnummer]
Went al das gelt das ich mit dessen handel win,
Das hoort nicht meyn, maer meyn liebe schoon wartin.
Ga naar voetnoot296
Wol an das gang. Ich twyfel ob ich hie bin veur
Ga naar voetnoot297
Het rechte hoes vom drooghe Lammers deur.
Jae't. Gut murgen, wie geyts? wie ist u al vergaen?
| |
[pagina 208]
| |
Lammert
300[regelnummer]
Voorwaer Heer ghy hebt my een boos stuck ghedaen:
Want waer ick stercker als ick bin, ick sou u hersebecken
Ga naar voetnoot301
So versetten, dat ghy't geen mensch en sout vertrecken.
Ga naar voetnoot302
Ghy eervergeten loer, ghy buffel en ghy droch.
Ga naar voetnoot303
Rychart
Wierumb? hoe so? was ist?
Lammert
Esel vraechje dat
noch?
305[regelnummer]
Ghy langtlooper ick sla jou wel veur jou beck goet
koop.
Ga naar voetnoot305
Ick heb al de nacht gequelt geweest vande loop,
En heb gantsch niet gerust, noch niet in't lijf gehouwen,
En heb niet eens gedaen het geen men doet de vrouwen:
Want't liep tappeling uyt mijn lijf so drabbelich en so
dun.
310[regelnummer]
Och had ghy't in jou muts het gheen dat ick jou gun.
Ga naar voetnoot310
Ga naar margenoot* Of
mocht ghy voor 'tontbijt u eyghen werck eens proeven,
Ga naar voetnoot311
In plaets dat mijn Bruyt sou blyde zijn, is sy droeve.
Daerom wensch ick u voorwaer veel ongelucks en ramp,
En in u brodders oogh de krevel en de kramp.
Ga naar voetnoot314
315[regelnummer]
Giesselen hoortmen u met netelen en met doornen.
Ga naar voetnoot315
Rychart
Och vatter wilt u nichts dus uber mey ertsoornen,
Ga naar voetnoot316
Want nu bevind ich das hem d'aptecher sich heft verdwaelt,
Eyn ander heft deyn dranck, und ghy de seyn gehaelt.
| |
[pagina 209]
| |
't Is onnosel verwesselt, meyn kunst ist drumb nicht minder,
Ga naar voetnoot319
320[regelnummer]
Vergebet meyn, ich bid dy slaept, ich ga, eer das ich
u hinder.
Ga naar voetnoot320
hy doet de gordynen toe.
Ghy lachers helpt mey lachen, nu ich dus lustich lach
Ich lach das meyn naers op geyn vadem tsoe en mach.
Ga naar voetnoot322
In plaets das den olden mit de Bruyt meynt te schempen,
Ga naar voetnoot323
So soecht er nu viel raet umb dem slauff toe stempen.
Ga naar voetnoot324
325[regelnummer]
Ich lachten im meyn faust, und must nach swygen
stil.
Ich dacht al hat er schoon dem dranch 'tsou u nicht helffen
vil:
Ga naar voetnoot326
Want als de olde leen eens missen haer ghestalten,
Ga naar voetnoot327
So kunnen sey haer vocht und krachten nichts behalten.
Ich sech die die kunst heft of die scheune prachteych,
330[regelnummer]
Ja waerleich die wurts bald heerlich und seer schat
reych.
Te weten, die vom olde koon machen frissche jongen,
Ga naar voetnoot331
Die maacht das sey wederom doen wisse sprongen.
Nu ich mach gangen hin bey Joost die mey verbeyt,
Und heuren was dem man vom meyn kunste al seyt.
binnen.
Joost seyt binnen aldus.
335[regelnummer]
Dus heb ick al de tijt, ja de lieve langhe nacht
Na loosinghe met vlijt, doch vruchteloos ghewacht:
Maer 'tschijnt wel dat de kracht een plaetse heeft
genomen,
Daer ick't niet had ghedacht noch ghewenscht te komen.
Hoewel dat my mijn sieckt maeckt slaphertich en swack,
340[regelnummer]
Nochtans voeld' ick te nacht dat my een Vrouw'
gebrack:
Ga naar voetnoot340
Want die milde natuur schonck my een harden deegen:
| |
[pagina 210]
| |
Dus heb ick met pijn en sonder vaeck te nacht gheleegen,
En heb gheweest gequelt met een dubbelt verdriet:
Want het onverwachten had ick, maer het verwachten niet,
345[regelnummer]
Na een jonghe Vrouw' had ick vergheefs verlanghen.
En neffens dien had ick noch garen op stoel ghegangen.
De nacht die is verby 'tis tijt dat ghy opstaet.
Ansiet, o mijn gesicht den gulden dagheraet
Vertoont zijn blickerend' hooft met zijn glans-rijcke
lichten,
350[regelnummer]
Om s'werelts wilt geswarm seer neerstich te besichten.
Ga naar voetnoot350
Ick sie u fackel wel, o alderklaerste baeck!
Maer ick ben overheert vande rusteloose vaeck.
Ga naar voetnoot352
Ick weets u grooten danck, ick hou u licht in waerden.
Danck hebt, o schoonste Son! danck hebt lantaern vander
aerden,
355[regelnummer]
Vergeeftet my dat ick van vaeck bedwonghen doe,
Ga naar voetnoot355
En moet nootsakelijck de gordynen schuyven toe,
Ga naar margenoot*
Dewijl ick nu met lust gaern wat rust sou rapen,
Ick maeck de dach mijn nacht. Vaert wel, ick ga wat
slapen.
Rychart uyt
Dis is dem rechten wech, dis is dem rechten straet,
360[regelnummer]
Diemen regel-recht na Joost dem drucker gaet.
Mey wundert das zein huys nach is thoe gheslosen,
Im moet dese necht gheloof ich nichts haben verdrosen,
Ir ruwest uber lang, tzeyt das ich eins clauff.
Ga naar voetnoot363
Joost binnen
Wie is doch daer?
Rychart
Komt sicht en doet
doch eyns 'auff.
| |
[pagina 211]
| |
365[regelnummer]
Wol gut morghen Herr Joost, wie steytet nu mit dijn
hinder?
Is dein bauch nu nicht slap?
Joost
Neen Heer 'tis niet
veel minder,
't Heeft niet gheweest, daerom doolt u kunst of
'tghebruyck:
Want in plaets van slaping inwendich in mijn buyck,
Ga naar voetnoot368
Kreegh ick door u recept een harding an my uytwendigh,
370[regelnummer]
Dus bleef ick de heele nacht slapeloos en
ellendich.
Ten eersten misten ick 'tgheen ick te lang ontbeer.
Ten tweeden misten ick 'tghebruyck van mijn begeer:
Want an een jonge Maeght had ick liever my ghekoelt,
Dan ick deur groote noot wou gaen op het ghestoelt:
375[regelnummer]
Dus leed ick dubbel pijn met een smartelijck deeren:
Ga naar voetnoot375
Dese u kunst is vals, ghy hoort eerst beter te leeren
Eer dat ghy and'ren helpt. Hoorje wel wat ick segh?
Ghy meught nu wel gaen, ghy hebt u danck al wegh.
Ga naar voetnoot378
Gaet heen ghy Lapsalver, ghy snoode leugen verkooper,
Ga naar voetnoot379
380[regelnummer]
Ghy bedrieger, ghy schelm, ghy loose langtlooper.
Och, die vremde miesters of vremdelingen gelooft,
Die mist zijn sinnen, en wert van zijn sinnen berooft.
Ga naar voetnoot382
Gaet heen ghy fielt, ghy guyt, ghy eerloosen knoet of deen,
Ga naar voetnoot383
Die u annemen die ontsteeldy hert, sin en reen,
Ga naar voetnoot384
385[regelnummer]
Met u brasselletten, en schijn schoone ringhen,
En met u brieven vals, en ander wonder dinghen:
Ga naar voetnoot386
Maer als ghy deur Gods hant rechtvaerdich straffe lijt,
So denckt dat ghy alleen daer d'oorsake of zijt.
Wech uyt mijn huys of ick geef u stracks slaghen.
390[regelnummer]
Flucx packt u van hier, of 'tsalder noch qualijck
daghen.
Ga naar voetnoot390
| |
[pagina 212]
| |
Rychart uyt
Meyn danch die is hier kleyn, meyn kunst is nicht gefaelt.
In plaets vom grossen loon wierd ich mit schand betsaelt.
Die andren yets bevielt, 'tgaet dum dien uyt seyn gissen.
Ga naar voetnoot393
Selbst isset beste kruyt, doch de wijste kunnen missen.
Ga naar voetnoot394
395[regelnummer]
So viel dees saack angeht die is kleyn van belang:
Want door't missen kreech den olden kamergang.
Ga naar voetnoot396
Und dem dreutelaer die heft hum so bevunden,
Ga naar voetnoot397
Als of seyn dingen al seer toe hylichen stunden.
Ga naar voetnoot398
Eynde. |
|