Groot lied-boeck

[p. 280]

tekstkritische noten

LXXVII Liedeken

Wat onvertel'bre vreucht, en wat verwonderingen,
VVat lieffelijck onthael, wat heughelijcker Feest,²
Mach komen onbewaant met een getuymel dringen³
En ploffen plotselijck op mijn verdeelde geest?⁴

O vriendelijcke vreucht van uytghenomen krachten!⁵
Hoe sweefdy van mijn Ziel tot in mijn harssen-pan,
Die ghy also beroert, dat ick met mijn gedachten
V niet begrypen, noch veel min uytdrucken kan.⁸

Ach! d'oorsaek van mijn vreucht zijn u vergode sinnen⁹
En u gebleyckt vernuft, en hel versont gemoet,¹⁰
VVaer met ghy zijt gewent in wijsheyt te verwinnen
De oordeel-rijckste en de suyverste van bloet.

De klaarheyd van u geest, en u verstandelheden,¹³
Die blincken in u werck gelijck een sonne-schijn,
O volheyt van mijn vreucht! O sonne vande reden!¹⁵
VVaer voor het klaerste licht schijnt duysternis te zijn.

Hoe dickwils sou mijn tong u groote kennis loven,
Indien ick waer versien, goddinne na mijn wensch,¹⁸
Maer u waerdijen gaen de aertsche lof te boven,
Hoe veel te meer dan van mijn onvermogen mensch.²⁰

LXXVII
In 1622 blz. 106. Tekst geheel cursief. Het gedicht komt ook voor in Bredero's Angeniet, vs. 499-526. In vs. 1 grotere initiaal W.
11 verwinnen in 1622: ver winnen

2 heughelijcker: een heuglijk (geen comparatief)

3 onbewaant: onverwacht, plotseling; getuymel: rumoer.

4 verdeelde: door tegengestelde krachten verscheurde.

5 uytghenomen: uitnemende.

8 V: u, nl. de vreucht (vs. 5).

9 u: uw, nl. van het meisje; vergode: goddelijke.

10 gebleyckt: verhelderd; versont: als tot een zon geworden.

13 verstandelheden: scherpzinnigheid.

15 reden: verstand, intellect.

18 versien: voorzien, toegerust; na godinne denke men een komma.

20 van mijn onvermogen mensch: de lof van mij, machteloze mens die ik ben.

[p. 281]

 

En dese schoone Ziel, rust in so lieve leden,²¹

 

Van omme-treck so net, so poeslich en so sacht²²

 

Van goddelijck gesicht, en so vol proper-heden,²³

 

Als immermeer de kunst sou toonen in haer kracht.²⁴

 

 

25

Te kunstigh heeft u hand mijn slechte stijl gepresen,²⁵

 

Dies ick met Hector spreeck (hoe-wel uyt soeten dwang)²⁶

 

Van geloofden gelooft ist loffelijck te wesen,²⁷

 

Maer, ick heb anders niet als ick van u ontfang.²⁸

21 so lieve leden: zo'n lief lichaam.

22 omme-treck: vorm, gestalte.

23 Van goddelijck gesicht: met goddelijke blik; proper-heden: sierlijkheid, liefelijkheid.

24 immermeer: ooit; in haer kracht: op haar best.

25 Te kunstigh: als zeer kunstig; u hand: dus op schrift.

26 Hector: trojaanse held, een van de grote figuren uit de Ilias, hier echter de hoofdpersoon van het overigens vrijwel geheel verloren gegane epos van Naevius: Hector proficiscens.

27 Van geloofden gelooft: enz.: het is loffelijk geprezen te worden door mensen die zelf geprezen zijn.

28 anders niet als: niets anders dan wat.

[p. 282]