Geestigh liedt-boecxken
(1621)–G.A. Bredero– Auteursrechtvrij
[pagina 54]
| |
Stem:
| |
[pagina 55]
| |
Sy staet wanneer heur dat gheschiet
Al waer sy op enomen.
3 Dan Dieuwertje je hebt jou reen,
Die jou daer toe andryven,
Je siet op zijn volmaeckte leen:
Die ick van boven tot beneen
Na 't leven sal beschryven:
4 Sen hayr dat is as sulver grys,
Sen asingt daer beneven
Dat is so rongt, wijnt-hongts gewijs:
Ist dat icket niet genoech en prijs,
Dat moetje myn vergeven.
5 Sen veurhooft is gebult seer hooch,
| |
[pagina 56]
| |
Gien schilder souwt so maken:
Daer by het hy ien slincker oogh
Dat is hiel leep en selden droogh,
Gheboort met root scherlaken.
6. Daer toe het hy ien groote neus
Vol Parlen en Robyneu,
Op het fatsoen van Heyntje Peus:
Van veruw is sy hiel glorieus,
Miest uyt de karmosynen.
7. Sen kneveltjes staen hum so schots,
Steyl boven sen propre monckje,
Die hy ierst styfden mit wat snots:
Nou kyck hy deur de hayrtje trots
Recht as en Ys-langs honckje.
| |
[pagina 57]
| |
8. Sen lippen sijn veur al niet swack,
En sijn Trompetters wanghen,
Die staen so stijf, so straf, so strack:
Men souw met so ien Bulleback
Wel ionghe Nickers vanghen.
9. Sen kinnetjen is so wel edaen:
En waer het niet vol puysten,
Men souwer klauwen op of slaen:
Mar isser yemant om begaen,
Die slaetse plat met vuysten.
10. Het ongse Diewer dan gien recht,
Dat sy leyt al heur sinnen
Op dees verweende moye knecht?
Ick bidje (Vrienden) datjet seght,
| |
[pagina 58]
| |
Wie souw hum niet beminnen?
11 Wangt (siet) hy het mar ien ghebreck
An al sen lijf, en leden:
Dat mier is, 't is ien hoddebeck,
Een lompe loer, ien groote geck
Van boven tot beneden.
12 Mar Dieuwer die is wijs en vroet,
Niet vleesselijck noch beestich;
Sy lieft sen vleys niet, noch sen bloet,
Mar s'is geneghen tot sen goedt:
Bemintse hum dan niet gheestich?
|
|