Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer– AuteursrechtvrijOp de wyse: Ick ben bedroeft int herte mijn.DEn Sone Ahabs en Iesabel
Ahasi beschreven.
Wiert Coning over Israel,
Tot Samarien verheven Ga naar margenoot+
en regeert de twee jaren vaet mijn bediet
Maer dat en behaegde den Heere niet
Hy wandelde seer tondegen
In al zijns Vaders wegen.
En in de wegen Jerobeams
Die tvolck sondigen deden
En verwecte den Heer tot toorne gram
Hy heeft Baal aen ghebeden
gelijc zynen Vader ende Moeder straf
De Moabijten vielen doe af
| |
[pagina 404]
| |
Van Israel te gader
na de doot van zynen Vader
Ga naar margenoot+ Ahasia viel deur de tralien stranck,
Te Samari in zijn Sale,
Daer van was hy gheworden kranck
Sont boden van die quale,
Seyde: gaet vraecht voor my ydoon
Baal Zebub den God tot Ekroon
Of ick noch sal na desen,
Van mijn kranckheyt genesen,
Den Engel die sprack haest metter spoet
Tot Elia den Thisbite
Gaet henen de mannen int gemoet
Die den Coning met vlijte,
Gesonden heeft en segh soo tot
hem is in Israel geenen Godt
datmen Baal Zebub moet gaen vragen
Doen ginck Elias gewagen.
Ghy en sult heeft den Heere geheseyt
Vant Bedde niet geraken
Daer op dat ghy u hebt geleyt
Maer den doot zult ghy smaken,
De boden sijn haestich omme gekeert,
En hebben dat den Coning vermeert
Gaet sprack hy: nu ten stonden
| |
[pagina 405]
| |
Tot die u heeft gesonden
En seght tot hem: soo zeyt de Heer
En isser nu oock geenen
Levenden God in Israel meer
Dat ghy tot zijn verkleenen
Tot Ekron uwe boden // sent
Om te vragen de Afgoden // blent
Daerom soo sult ghy sterven
En geen gesontheyt verwerven.
Als de Boden hadden vertelt
Soo gingh den Koningh vraghen
Hoe was den selven Man gestelt
Die u zulcx gingh ghewaghen?
Sy spraken vryelick overluyt,
Den Man hadde aen een rouwen huyt Ga naar margenoot+
Met eenen Gordel om zijn Lenden
Den Coningh Eliam kenden.
Den Coningh seer haestelijck sant,
Eenen Hooftman over viftich
Met zyne vijftich seer vailjant
Tot Elia gestichtich
Maer doen hy by den Berghe quam,
Soo sprack hy teghen Eliam:
Ghy Man Godts sonder schromen
Ghy sout haestich afcomen
| |
[pagina 406]
| |
Elia antwoorde den Hooftman fier
Ben ick een Man Gods met namen?
Soo kome van den Hemel dat Vyer,
en verslind u al te samen
doe viel dat vyer van den Hemel expeert
Ende heeft desen Hooftman verteert
Met zijn vijftich persoonen
Men sach niet een verschoonen
Ga naar margenoot+ Den Coningh die sant wederom,
Eenen hooftman als vooren
Met ander vijftich mannen vrom
Den Coning moste hy hooren
En quam tot Elia na by
Man Gods comt haestich af sprac hy
Want den coning onverholen
Die heeft u zulcx bevolen
Ben ic een Man Gods sprac Elias
Tot den Hooftman publijcke
So come dat vier van den Hemel ras
En verteert u al gelijcke,
doen viel dat vyer van den Hemel terstont
En heeft alle de lieden verslont
Daer en is niet een gebleven
Die daer behielt zijn leven.
Ga naar margenoot+ Den Coning sant ten derdenmael
| |
[pagina 407]
| |
Eenen Hooftman seer spoedich
Met zijne vijftich generael,
maer die sprack seer ootmoedich
en smeecte Elia ghy man Gods recht
Laet doch de Ziele van uwen knecht
Een weynich sijn van waerden
Buyghde hem tot der aerden
Dat vyer is gevallen van den hemel
Op de twee eerste helden,
En op de vijftich wy wetent wel
Soo laet ons Ziel wat gelden
Doen sprac den Engel des Heeren tem
Tot Elias gaet henen met hem
End en wilt niet vreesen,
Voor den Coningh te wesen
Elia de den Coningh cond
Soo seyt de Heere Almachtich
Om dat ghy henen Boden sont
Tot Baalzebub onkrachtich
Als daer in Israel wijs bedocht
Gheen Godt en ware, die men mocht
Een woort vragen manierich,
Soo zult ghy sprack hy vierich.
Van dat Bedde niet meer opstaen,
Daer ghy op stijt gelegen
| |
[pagina 408]
| |
Om dat ghy zulcx al hebt ghedaen,
Is u den Heere tegen
Dus starf den Coning met grote pijn
Na de woorden des Heeren fijn,
Deur Elia gesproken
Dat woort bleef ongebroken
Princelijc God almachtich en sterc
Dat is niet uyt te spreken
Wonderlijck sijt ghy in u werk
Gheene by u gheleken,
Soot met der daet wel seere // blijckt
Wee die van u o Heere // wijckt
Ander Goden verkiesen,
Dat leven zy verliesen
Schict u naer den tijdt |
|