Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens
(1614)–Marijn de Brauwer–
AuteursrechtvrijOp de wyse: Och God aenhoort mijn droevighen sangh, etc.
Ga naar margenoot+ Loff God seer goet eeuwighen vrede Vorst
Die ons met kost
Hier dagelijcx komt spijsen
die elc te drinken geeft na zynen dorst
Heeft ons verlost
Wt des Vyants verknysen
Want hy stont my // dit segge is vry
| |
[pagina 285]
| |
Tot der doot by // dies moeten wy Ga naar margenoot+
U altijdt loven en prysen.
Loven moeten wy desen God expeert
Hy ist wel weert Ga naar margenoot+
Voor al zijn gaven goedich
En maeckt dat hem elcken mensche gheneert
Wat elck begeert
Dat geeft hy seer vrymoedich
Dies u daer off // moet wesen loff Ga naar margenoot+
Dat ghy so groff // aen slick en stoff
Bewijst u goetheyt overvloedich
Overvloedich God wijsheyt by hem heeft Ga naar margenoot+
Wien hyse geeft
en salt niemant verwyten
Maer heeft hem lief die voor zynen name beeft Ga naar margenoot+
Sijn woort aenkleeft
Daer in haer tijdt verslijten
dies Heer u gelt // dickmaels hertelt Ga naar margenoot+
Strijt en gewelt // als een vroom helt
Onder de voeten smyten Ga naar margenoot+
Smijdt onder de voet, victorieus verwint Ga naar margenoot+
En sijt gesint Ga naar margenoot+
Na uwen Vader reene
Wie hem lief heeft, wort ooc van hem bemint
Dat ment bekint
| |
[pagina 286]
| |
Ga naar margenoot+ Aen zijn goetheyt niet kleene
Ga naar margenoot+ want hy woont meest // met synen geest
Ga naar margenoot+ In dit Foreest // by die hem vreest
Ga naar margenoot+ Sijn waerheyt soecken te verbreene.
Ga naar margenoot+ De waerheydt goet, doet hier op aerden cont
Ga naar margenoot+ En wilt u pont
In d' eerde niet begraven
Ga naar margenoot+ Op dat wy mogen int gelove gesont
Ga naar margenoot+ Met eenen mont
Godt dancken van zijn gaven
Dat hy voorsien // heeft boven dien
Van sulcke lien // die tallen tien
Ga naar margenoot+ In den Oegst wercken en slaven
Ga naar margenoot+ Slaven wilt ons noch senden God minjoot
Den Oeghst is groot,
Ga naar margenoot+ De arbeyders sijn weynich,
Ga naar margenoot+ Dus sendt hier uwen heyligen Gheest devoot
Die ons dat broot,
Gheeft van den Hemel reynich,
Ga naar margenoot+ Op dat elck let // mach worden bet
Met goet opset // blijft onbesmet
Van der zonden vileynich.
Vileynich boos, doot was ic langen tijdt
Geworden quijt,
Dat ghy my hadt ghegheven,
| |
[pagina 287]
| |
mijn goet verquist, tot mijn selfs onprofijt Ga naar margenoot+
Deur sDuyvels nijt
Vervreemt vant eeuwich leven Ga naar margenoot+
Diet al vermocht // heeft my gecocht Ga naar margenoot+
Daer na gebrocht // in die buyloft Ga naar margenoot+
Daer vreucht // in deucht // groot wert bedreven.
Bedrijven vreuchtdt, laet ons met goet accoort
In Godes woort
Dat nemmermeer verlaten
Op dat daer peur // deur // die nieuwe herboort Ga naar margenoot+
Mach comen voort Ga naar margenoot+
Veel vruchten boven maten
Laet lichten klaer // int openbaer
Op dat door haer // mach uwen vaer
Gepresen sijn van die u haten
Haten, laet ons de boosheydt vol dangier
En haer bestier
Moeten wy laten varen
Al maecten zy dicmael groot ghetier Ga naar margenoot+
Trecktse uyt dat vyer Ga naar margenoot+
Daer ghyse cond vergaren
Ontleent haer wat // van haren schat
Dat ghy een vat // in Syon stadt
krijght vande Egyptenaren
| |
[pagina 288]
| |
Ga naar margenoot+ Want God die wil dat men winninge doet
met al zijn goet
Dat hy geeft sonder sparen
Ga naar margenoot+ want hastelick sal hy comen met der spoet
Den stouten moet
Die sal hy oock beswaren
ooc spreken slecht // gy schalken knecht
Wist ghy mijn recht // also ghy seght
Dat ic een man was om te vervaren
Hoe hebt ghy tgelt dat ic u gaf voor waer
In daerde zwaer
Verborgen sonder schromen
gy hat met recht so veel int openbaer
den Wisselaer
Ghegheven als den vromen
Onwijs beraen // dat niet ghedaen
Ga naar margenoot+ So moste hy saen // seer belaen
Ontfaen dat eeuwich verdomen
Den goeden knecht // die recht // hielt zijn verbont
En met een pond
Tien pond winninghe dede
Om dat hy hem daer in ghetrouwe vond
stelde hem terstond
Over tien schoone steden
want wie daer heeft // men hem noch geeft
| |
[pagina 289]
| |
Op dat hy leeft // en niet en sneeft Ga naar margenoot+
Want hy gaet in sHeeren vrede
Vredelic God, Prince van grooter macht
Doch niet veracht Ga naar margenoot+
Ons arme Kreatueren
Maer wilt ons altijdt geven nieuwe kracht Ga naar margenoot+
Bestelt goe wacht Ga naar margenoot+
Altijdt op Syons mueren
Op dat den Godt // der werelt sot Ga naar margenoot+
Met al sijn rot // niet en bespot Ga naar margenoot+
Syon, dien hy soeckt te verschueren.
Schict u naer den tijdt. |
|