Schalmeye, inhoudende veel geestelijcke liedekens

(1614)–Marijn de Brauwer– rechtenstatus


Een history liedeken, Inhoudende van daer Jacob in Egypten comt tot dat Pharo met sijn volc in die zee verdrinckt. Een nieu liedeken voor den sanger Van hondert clausen en niet langer: Op de wyse men singen can // dat Om een nieu jaer hy haren man // bat ALs Jacob uyt t' lant Cana quam Ga naar margenoot+ In Egypten te woonen Sijn gantsche huys hy met hem nam Al sijn dochters en soonen Die ooc gewonnen // hadden aldaer Ga naar margenoot+ En sijn niet uyt-gesondert
[pagina 206]
Tseventich maer Als Jacob nu mochte zijn hondert En dertich jaer In Egypten geprospereert Hebben Kinders verworven Ga naar margenoot+ Na seventhien jaer gepasseert Is Jacob daer gestorven Sy dorven // dat vaderlicke stam Ga naar margenoot+ Met also groot bedroeven Men t' lichaem nam En tot Sichem sy dat begroeven By Abraham. Ga naar margenoot+ Joseph die heeft ooc gesien Kindts kinderen verheven Binnen sijn hondert jaer en thien, Int derde lidt becleven Haer leven // ge-eynt na d' oude zee Ga naar margenoot+ Pharao en sijn dienaren Die storven me Die Israel geen bezwaren Maer weldaet de. Daer na quam eenen Coninc die Van Joseph niet en wiste Ga naar margenoot+ Ende viel Israel partie Niet soeckende haer biste
[pagina 207]
maer meer uyt liste // ende quaden gront Wt een herte boosachtich En sprac terstondt Dat volc was hem veel te machtich Dat hy daer vont. Pharo heeft provoosten gestelt Om Israel te dwingen Ga naar margenoot+ Tot grooten arbeyt met gewelt En swaer werck op te dringen, om te volbrengen // aen leem en steen Pharo timmerde steden Alsoot wel scheen Hoe zy 't volc dronghen met hardichheden Men sach verbreen Daer nae ded' hy een mandament Ga naar margenoot+ Als die vroewijven quamen Die Hebreeusche vrouwen ontrent Te helpen nae t' betamen vernamen // sy een knapelijc kindt Dat sy dat souden dooden Maer men bevindt als dat niemant sulc een uytrooden en onderwint In desen seer droevigen tijt
[pagina 208]
Was Moyses ooc gebooren Die men nae 't mandament subijt Hadde moeten versmooren, Ga naar margenoot+ Lange te vooren // was dat gebiet Maer sy met groote sorgen En deden dat niet, wert drie maenden int huys verborgen So schrift bediet. Dat strang gebot heeft daer geweest Natuere en wist wat kiesen Die Moeder maect het tkint een kist Van lisch ofte van biesen Ga naar margenoot+ Om niet verliesen // maer tot gewin Met peck ginc sy 't bestrijcken En leydet daer in Op 't t' water een Maecht van verre ginck kijcken Wt dat gesin. Maer Godt der vroomen troost vailiant Heeft middel om bewaren Dat kindt quam aen Pharaos cant By tlant boven die baren Ga naar margenoot+ T' is wel gevaren // dat wonder dinc, Pharos dochter quam baden Sy daer toe ginck
[pagina 209]
En het jammerde haer // uyt genaden Zy 't kint onfinck. Dat kint weende met groot verdriet Als zy 't uyt heeft getogen Doen sprack de Maeght, sal ick met vliet Soecken een Wijf om soogen Ga naar margenoot+ voor oogen // wert die Moeder ghehaelt Pharaos dochter ten goeden Sprac ongefaelt wilt gy 't my tot eenen sone op voeden T' wordt u betaelt. Die vrouwe en dede geen excuys Ga naar margenoot+ Dat kindt mede te dragen maer alst groot was brocht sy thuys Ga naar margenoot+ Tot een soon in dien dagen nae haer behagen // heeft sy 't genaemt Mose dats uytgetrocken Seer wijs geraemt dus bleef hy by haer ten is geen jocken Seer ongeblaemt. 1 Pause. Als Moyses groot was en volwast Heeft affectie gecregen Tot sijn broeders die in groot last
[pagina 210]
Waren en ooc geslegen Dat stont hem tegen // alsser niemant En was die hy geware Wert, nam sijn hand En versloech den Egyptenare groef hem int zandt. Des and'ren daegs quam hy gereet Sach twee Hebreen kijven Sprac hoe doet gy malcander leet Ga naar margenoot+ Die 't quaet wilde verstyven wilt gy my ontlyven // sprac hy bloot Gelyc als gy sloegt gister D' Egyptenaer doot Dit quam so uyt duer desen twister Maer Moyses vloot. Voor Pharo quam dit quaet gerucht Ga naar margenoot+ Socht Moyses te betrapen Hy is in Median gevlucht, En ginc daer als die knapen Hoeden die schapen // waer hy verwerf Jethro des Priesters dochter, Pharo die sterf Voor Israel wert niet te sochter Maer meer verderf. Israel heeft tot Godt geschreyt
[pagina 211]
Met suchten en wee clagen Over haren swaren arbeyt Daer sy so diep in lagen Ga naar margenoot+ met vertsagen // daer hebben gewont Een jock seer onbermhertich Was haer gejont Maer Godt die Heere dacht goedhertich Aen zijn verbont Moyses zijns Weerts schapen bewaert Na zijn oude maniere Des Heeren Engel openbaert, Ga naar margenoot+ In een vlamme van viere, Moyses goertiere // liep derwaert, want Zulck een gesicht op eerde Hy noyt en vant, Den Doornen-bosch niet en verteerde Maer seer gebrant. Moyses hastelijck henen track Hy verwonderd hem seere Ga naar margenoot+ God uyt den Bosch tot Moyse sprac Hy zeyt hier ben ick Heere In desen keere // trect uyt u Schoen 't Lant daer ghy staet is hillich Moyses ginct doen Dat Godt geboot was hy gewillich
[pagina 212]
Op dat saysoen. Die Heere sprack noch verder tot, Moyses zynen subjecte, ben Abram, Isaac, Jacobs God, Ga naar margenoot+ Moyses zijn aenschijn decte Als d' onperfecte // vreesde hy dien t' Aenschouwen die hy kende Ten selven tien sprac God hebt gy mijns volcx ellende Ooc niet ghesien? Den Heere Moyses adverteert Dat hy hem wilde senden Ga naar margenoot+ Tot sijn volck, Moyses excuseert, Woudt geern van hem wenden En sprack ten enden // naer lanck verhael Ick ben gantsch onbequame, Van swaere tael, Moyses die vraechde nae sheeren name Oock op dat mael. Als ghy nu in Egypten comt Om van my te oorconden Soo sult ghy segghen onverschromt Die ick zijn sal heeft gezonden Ga naar margenoot+ My om vermonden // voor Pharao al Mijn volck nu te verlaten
[pagina 213]
Maer hy en zal Eer ic mijn wonder doe boven maten Int Egypsche dal. Al quam ick in Egypten fijn En sprack alzulcke renen Zy zouden niet gelooven mijn Dat ghy my zijt verschenen Ga naar margenoot+ God sprac nu henen // werp uwen staf Op der aerden, eer lange Daer van wert straf voor Moyses voeten een felle slange Hy vloot daer af. Noch vorder sprac de Heer expeert Tot zijnen knecht eenvoedich Vaet die Slange by haren steert So hy dede vrijmoedichGa naar margenoot+ En wert zeer spoedich // op 't zelve pas Tot eenen staf als vooren Gelijck hy was Daer aen zullen zy u behooren, Te kennen ras. Die Heere noch met Moses spreect Tot des geloofs verstercken U hant in uwen boesem steeckt Moyses dede die wercken Ga naar margenoot+
[pagina 214]
Na zijn op mercken // was hy besmit Vol melaetsche gebreken Als sneeu soo wit God genas hem nae 't weder in steken Moyses sach dit. 2 Pause. Ga naar margenoot+ Moyses en konde niet daer van Ten baet geen tegen spooren Hy moeste Israels Hooftman Worden sonder verstooren Van God vercooren // so nam hy zijn Wijf en twee sonen soete Maer God divijn Verwect Aaron, quam hem te moete In die woestijn. Als Aaron nu Gods woort vernam Track hy henen met lusten, Als hy by den Bergh Godes quam Malkander zy daer kusten, Ga naar margenoot+ En sonder rusten // trocken zy voort Moyses sonder vergeten, Seyt hem Godts woort Aaron namt aen also wy weten Met goet accoort
[pagina 215]
Als zy nu in Egipten lant Quamen gingen vergaren Die Ouders Israel playsant Ga naar margenoot+ Seyden haer die nieu maren Van Godt zy waren // gesonden snel Haer te lossen van onder Dat groot gequel Israel door teeckens en wonder Gheloofden wel. Doen ghinck Moyses en Aaron kloec Tot Pharao sonder zwichten Deden voor Israel versoeck Ga naar margenoot+ Om haer soo uyt te lichten Met stichten // deden zy haer bevel So Zeyt de Heer almachtich Van Israel: verlaet mijn volc, dat my aendachtich Oock diene wel. Pharao antwoorde seer onvroet En vraeght wie is de Heere? Dat ick zijn stemme hooren moet En 't volck in desen keere Na u begeere // te laten van my, Dat ghy 't van hier soudt leyden Ga naar margenoot+ Maer Moyses ghy
[pagina 216]
Soeck slechts dat volck van zijn arbeydt Te maken vry. Den Coninck Pharao beval soo Lants Voochden en dienaren, Ga naar margenoot+ Men soude Israel geen stroo Meer geven tot bezwaren Van haren // dienst, maer dat ghetal, Sal niet worden vermindert Elc maken hy sal En stroo soecken dus wert verhindert Dat volck hy qual. Ga naar margenoot+ Die ouders Israels gheklaeght Hebben Pharo dees dingen Ten heeft Pharo al niet behaeght Elck moest zijn werck volbringen als sy wech gingen // Moses haer gaet Int gemoet sonder mincken Door dese daet Seyden sy gy maect dat wy stincken Voor Pharo quaet. Door dit zeggen Mosis verschromt Ga naar margenoot+ Wiste niet wat beginnen Bezwaert hy tot den Heere komt Klaegt met bedroefden sinnen verwinnen // en condy aen Pharo niet
[pagina 217]
U volc werd noch geslagen So ghy wel siet en deur mijn comste in groot vertsagen Ghy helptse niet. Gaet henen zegt mijn volc gewis, Dat ic haer wil ontlasten met stercker hand en groot Vonnis, Ga naar margenoot+ Van die haer nu aentasten met vasten // Eedt beloofde ick haer, Voorvaderen verheven Haer zaet voorwaer Dat schoon lant Canaan te geven Tis nu seer naer. De Heere spreeckt met moysis bet Over Pharo onvroeder Heb ic u tot een God geset Ga naar margenoot+ maer Aaron uwen broeder Tot een behoeder // niet zeer slecht Sal sijn uwen Prophete, Dat ghy hem zegt Sal hy voor Pharo den vermeten, Verklaren recht. Als mosis en Aaron stout Voor den Pharao vergaren Was mosis tachtentich Jaer out
[pagina 218]
Ga naar margenoot+ En Aaron noch drie Jaren Verclaren // daer uyt des Heeren mont Dat hy dat volc verliete Van hem terstont Dat my diene zonder verdriete Twas haer misjont 3. Pause. Pharos herte dat wert verhert, Ga naar margenoot+ Aaron werpt uyt sijn handen Den staf, tot eener slange wert, Pharao tot sijner schanden, Van den Toovenaers hy ontboot, Deden met haer bezweeren, Dit teecken bloot, Hare staven sachmen verteeren, Van d' Aarons groot. Den Heere Moyses en Aaron sant Tot Pharao op den wegen, Ga naar margenoot+ Daer hy ginck aen des waters cant, Dat sy t' volck uyt gecregen Daer tegen // en gy 't niet en doet Soo salt die Heere wreken met groot onspoet, Dat uwe Putten // stroomen en beken
[pagina 219]
Worden al bloet. Alsoo God Aaron heeft geleert, Effen dat soo gebeurde Dat Water is in bloet verkeert. Seven dagen dit deurde, Ga naar margenoot+ Hier toe labeurde // den Tovenaer Janes en Jambres beyde Dedent oock klaer Met haer bezweeren // Pharao niet scheyde Van 't Volck aldaer. Die Heere sant Moyses zijn vrient En liet Pharo gewagen Verlaet mijn volck dat het my dient Of u Lant sal ick plagen In korten dagen // met Vorschen tem, Ga naar margenoot+ dat zy dat lant bedecken, maer Pharo stem, En wildet volck niet laten trecken Godt strafte hem. Moyses en Aaron een van twee Hebben den staf genomen En reyckten hem uyt na de Zee Over Beken en stromen Ga naar margenoot+ Daer klomen // Vorschen hoog ende leeg In huys onder en boven,
[pagina 220]
Ghenoegh elck kreegh in kamers, op bedden, en in backoven Oock in haer deeg. Die Tovenaers quaet als fenijn met bezweeren zy wrochten, Ga naar margenoot+ Dat zy Vorschen op dit termijn Oock in Egypten brochten Die gedrochten // Pharao verdroot Ontboot met neersticheden, Moyses devoot Dat hy voor hem den Heer wil beden Hy was in noot. Sal ick nu bidden voor dy, Dat God wil dit aenschouwen En van de Vorschen maken vry Ga naar margenoot+ Dat Volck wilt ghy behouwen maer in 't benouwen // seydt Pharao stranc 't Volc hy sou laten loopen, Dus werden eerlanc die vorschen vergadert op groote hopen Daert lant af stanck. Als Pharo voelde dat hy lught Weder hadde ter degen Ga naar margenoot+ Soo was zijn woort al ydel klucht, Hy liet hem niet bewegen.
[pagina 221]
Genegen // en was hy niet daer toe Israel te verlaten maer als d' onvroe Verweckt hy over zijn ondersaten Een ander roe. De Heere seyt slaet in dat stof Tot Aaron die valiande, Hy deder oock daer quamen of Luysen binnen den lande, Ga naar margenoot+ Oec aen de menschen en aen het Vee en sagmen niet dan Luysen, Wt allen beschee my dunct zy zaten van't Hooft by cruysen Tot aen den tee. Die Toovenaers vol van discoort Ga naar margenoot+ Quamen ten dien saysoene op dat zy brochten Luysen voort met bezweeringe toene dat was om doene // haer veel te zwaer Want een was haren dwinger, Voor alle die schaer Beleden zy dat is Gods vinger, Int openbaer. 4 Pause.
[pagina 222]
Die Heere Moyses weder sent En gijnck Pharao belyden Ga naar margenoot+ Verlaet mijn volc en ghy 't afwent Soo sal ick u kastijden, Van alle zyden // met alderley Boose Wormen seer schadich Den ouden trey Ginck Pharao, en bleef ongenadich Wat Moyses zey. Die boose Worms met gedruys Quamen daer met gewelde Ga naar margenoot+ In Pharo en zijn knechten huys In hoven en ten velde Dit quelde // Pharo dat geschiet, En zagh zijn lant verderven Hy roepen liet Moses en Aaron om troost verwerven Hy haer dit hiet. Gaet henen Offert uwen Godt Hier nu ten Landen binnen, moses seyt dat waer eenen spot Voor alle die ons kinnen Ga naar margenoot+ Dat wy uyt minnen // God delicaet Souden Offeren eenen Gruwel zo quaet,
[pagina 223]
De Egyptenaren zouden ons steenen Om dese daet. Wel drie dagh reysen willen wy Trecken in die Woestijne Ga naar margenoot+ Pharao die sprack, ick wil van my Laten dat volck ten fijne, Op dat het sijne // God Offer soet, maer bidt voor my den Heere Dat hy met spoet Dese plagen der Wormen keere moyses dat doet. Pharao verstockt zijn eygen hert Als die plage nu stilde dat hy Gods volc uyt grooter smert Niet los laten en wilde Ga naar margenoot+ Seer milde // hiet Godt moysi gaen, met een zware sententie, Liet Pharao saen Seggen, God sal met pestilentie U Vee al slaen. God die over al regiert Heeft den anderen morgen Die plaegh onder het Vee gestiert men sacht daer al verworgen Ga naar margenoot+ Sonder sorgen // heeft God bevrijt
[pagina 224]
Dat Vee int lant van Gosen, Ter selver tijt En heeft Israel geene verlosen Dit Pharao spijt God hiet moyses en Aaron oock, Tot Pharao gaen om dwingen En seyt neemt u vuysten vol roock Ga naar margenoot+ Die lucht zult ghy bespringen sy gingen // voor Pharao wel gemoet Wt den Schoorsteen daer boven, Namen sy roet En hebbent over het lant gestoven Oock op de voet. Daer quamen boose blaren // fel Aen menschen en aen beesten Ga naar margenoot+ So dat d' Egyptenaren // snel Van minsten tot den meesten Ja oock de geesten // der Toverie Niet wel gestaen en konden maer Pharao die, Bleef wederspannig Gods gesonden Harde partie. 5 Pause. God heeft moyses weder belast
[pagina 225]
Seght Pharao principale Verlaet mijn volck of ghy wert vast Aengetast met veel quale, Ga naar margenoot+ Op dese male // sal Godt seer fier Syne plagen uyt gieten, So dat ghy schier Van der aerden gedaen te niete Sult worden hier. Daeromme heb ick u verwect Dat mijn kracht blijcken soude Mijn volck ghy noch onder u treckt Ga naar margenoot+ Die mijn wel dienen wouden Onthouden // wilt morgen voor al Sal sulcken hagel comen Hier in dit dal Men geeft desgelijcx noyt vernomen Noch niet en sal. Die onder u Gods woorden vreest En weet dat sal gheschieden Die laet zijn Volck en Vee al eest In hare huysen vlieden Wat lieden // ofte Vee met gekriel Ga naar margenoot+ Daer op den velde swerven Tzy oock wat ziel. Die sullen al van de hagel sterven
[pagina 226]
Daer hy op viel. Moyses die reyckte zynen staff Na den Hemel bysonder, Ga naar margenoot+ Den Heere liet van boven af Hagel vier ende donder Dat onder // malcander te samen schoot En op der aerden voeren, So grouwelijck groot Doen waren de Stelieden en boeren In grooten noot. Den Hagel hevet al verdaen Van Noorden tot den zuyden Al waer hy over is gegaen, Over Boomen en Kruyden Ga naar margenoot+ Oock Vee en luyden // vaet dat bediet Die buyten sijn gevonden Die storven siet, Int lant Gosen daer Israel woonde Hagheldet niet. Pharao die liet roepen haest Moyses quam daer beneven Ga naar margenoot+ Den coningh sprack seer verbaest Veel sond' heb ick bedreven Die Heere verheven // is recht altoos Al zulcke woorden quamen,
[pagina 227]
Van Pharao boos En seyt ick en mijn Volck te samen, Sijn Goddeloos. Bidt Godt voor my seyt Pharao strack Dat den Hagel afwende Hy gaf consent dat Moyses track Ga naar margenoot+ Met die geheele bende maer als d' ellende // was gepasseert, Heeft Pharo so wy weten, Gerebelleert Dat volc uyt boos herten vermeten Ghepersequeert. Den Heere die sant Moyses nu Tot Pharo met verkloecken Verlaet mijn volck, of ick sal u Met Sprijnckhanen besoecken Ga naar margenoot+ Aen alle hoecken // dat landt bedeckt Pharo met boosen gronde Was niet subject, Hy hadde liever met zynen monde Moyses begeckt. Naer seer lange propoosten // schijnt Ga naar margenoot+ Liet Godt sonder delaeyen Eenen stercken Oosten wijnt Over Egypten waeyen
[pagina 228]
Draeyen // men sach daer nacht en dach So veel sprinckhanen inne So dick alst lagh, Dat men van sWeerelts beginne Sgelijcx en sagh. Dat Lant gekreegh alsulck coleur Tverdonckerde ten dien stonden Wat groene was Egypten deur Hebben zy al verslonden Ga naar margenoot+ Wat zy oock vonden // cooren of vlas tGewas // zy al of knipten Also ick las, So dat binnen gantsch Egipten Niet groens en was. Pharo liet Moyses roepen tot Ga naar margenoot+ Hem, daer hy hem vercondicht Ick heb aen u en uwen Godt Dit mael seere gesondicht Grondich // bid den Heer devoot Dat hy doch van my keere Slechs dese noot, Moyses gingh en bad den Heere Voor Pharao bloot. Als Moyses nu den Heer aenriep Voor Pharo noch ten besten
[pagina 229]
eenen seer stercken wint hy schiep, comende uyt den westen So dat ten lesten // al die sprijnchaen Ga naar margenoot+ Van den wint op geheven, Die tLant seer schaen, Sijn inde roode Zee verdreven En soo vergaen. 6. Pause Als Pharao sagh dat 't verdriet Der sprinckhanen wat luckte Ga naar margenoot+ Sijn herte vol boosheyt op stiet Volck noch onder hem ruckte De verdructe // hy niet en geeft consent om uyt te trecken, Die heere heeft Moyses na den Hemel doen recken, Sijn hant beleeft. Moyses uyt reckende zijn hant Des Heeren werck hy wrochte Ga naar margenoot+ Het wert so duyster over tLant Dat ment oock tasten mochte Also besochte // de Heer aldaer Die lieden waer zy lagen, T zy ver oft naer.
[pagina 230]
In drie dagen zy niet en sagen Rontomme haer Pharao liet Moyses roepen by En sprack seer goet om vaten Ga naar margenoot+ Gaet en offert den Heere ghy u Vee sult ghy hier laten Op dese praten // sprack Moyses vry Tot des Offers geryven, Daer sal by dy Eenen klau vant onse niet blyven Dit seyt Moysi. Pharo vol boosheyt seer ontstack En seyt door nijdich poogen Ga naar margenoot+ Gaet van my hy tot moyses sprack Ist dat ghy in mijn oogen meer sult vertoogen // gy sterven sult Moyses sonder verschromen Sprack met gedult Voor u en wil ick niet meer comen Tis oock vervult. Den Heere sprac met Moyses coen Tot Israels beklyven, Ga naar margenoot+ Ick wil een plaghe aen Pharo doen Dat hy u met verstyven van hier sal dryven // met groot confuys
[pagina 231]
Alle eerste geboren Tzy in wat huys Sal ick dooden // dat men sal hooren Een groot gedruys. Maer onder Israel gesont En wil ick niet rumoeren Ga naar margenoot+ Men salder oock niet eenen hont Hooren zijn tonge roeren Die op u loeren // met groot gheschil Sullen dat moeten merken Als ghy so stil, zijt, dat Godt door wonder wercken U scheyden wil. 7 Pause. Den Heere hiet Moyses eerbaer Ga naar margenoot+ Dat hy dat soude stellen voor Israel dat zy dat jaer Van die maent souden tellen En sonder quellen // sal elck huysvaer Op den tienden van desen Nemen voorwaer Een Lam dat sonder gebrec sal wesen Een jaer out maer. Op den veertienden dach van dien
[pagina 232]
Ga naar margenoot+ Sou dit worden geslagen Tusschen den avont salt geschien Zijn bloet dat sult ghy dragen En vagen // beyde de posten van Die Huys deur en den drempel Daer ghy eet dan, Moyses die diende dit exempel Israel an Zy en sullent niet eten rou Ga naar margenoot+ Maer aen dat vuyr gebraden met ongesuert Broot Man en Vrou Sullen zy wijs beraden daer van versaden // met bitter kruyt In blyven tot den morgen dit ist besluyt, Zy souden comen in grooten sorgen Quamen zy uyt. Ga naar margenoot+ Moyses hevet daer al geseyt Van boven tot beneden Sy hebben dat Paesch-lam bereyt Al die waren besneden, En deden so na Moyses sin Also twel is gebleken Twas haer gewin Daer die Posten waren bestreken
[pagina 233]
Daer bleven zy in. De Heere heeft in de nacht gedaen Dat hy Moyses liet weten Hy is door Egypten gegaen En heeft van d' ingeseten Ga naar margenoot+ Ghesmeten // deerste geboren doot Pharaos Sone ten eersten Den Coning groot Tot den minsten en alle beesten Vant Lant mijnjoot. Pharao in dien nacht op stont met al zijn ondersaten Ga naar margenoot+ Als elck in zijn huys dooden vont So was daer boven maten Op alle straten // een groot geween In Egypten te samen En was niet een Huys // daer en waren doode lichamen Tzy groot oft kleen. Men liet Moyses roepen snel Tot Pharao en zijn knechten Gaet ghy nu en Israel Dient den Heere ten rechten Ga naar margenoot+ met uwe vrechten // spraken verbaest Wy sijn ter doot gegeven,
[pagina 234]
Also gheraest, Hebben zyt volck uyt lant gedreven met grooter haest. Ga naar margenoot+ Israel heeft dat niet verkleent So haer Moyses quam leeren Van de Egyptenaers geleent Silver Juweel en kleeren Sy ontkeeren // dat met der spoet, Dus waren zy bedrogen Ga naar margenoot+ maer Israel goet Is ses hondert duyst uyt getogen Mannen te voet. Den tijt dat Israel heeft geweest In Egypten droefhertich Is vier hondert jaer, so men leest Ga naar margenoot+ En daer toe noch wel dertich maer God barmhertich // aensach dat leet Van alle zijn gemeente Moyses gereet Ga naar margenoot+ Die nam met hem Josephs gebeente Ga naar margenoot+ Door eenen Eedt. 8. Pause. Ga naar margenoot+ Van Suchoth trocken zy seer fijn Niet om verecxelenten,
[pagina 235]
Tot Etham voor in die Woestijn Daer sloegen zy haer Tenten Tot haer verjenten // ginck voorheen Den Heer in eener Wolcke Sdaeghs om geleen En in een vyr Colomne den volcke Hy snachts bescheen. Den Heere Moyses noch beval, Sy souden haer omwenden Legeren haer in Hyroths dal Ga naar margenoot+ Daer hy haer wilde zenden Die wel bekende // Pharao sal Seggen de lieden dwalen Aen zijn getal En aen hem wil ick eere behalen Noch over al. Als Pharao nu gebootschapt was Dat Israel ginck vluchten, Ga naar margenoot+ Verandert hem zijn herte ras En zijn volck sonder dughten door die geruchten // maeckt hy hem sterck Om Isr'el na te jagen Na zijn bemerck Nam hy met hem ses hondert wagens Tot 't selve werck.
[pagina 236]
Als Pharo met sijn gantsche heyr Ga naar margenoot+ Israel soud' genaeken, Daer sy laghen by 't Roode Meyr, Int dal Hiroth met waken, Gheraken // en kond' hy niet daer by Den Enghel was daer tusschen, Alsoo dat hy Sijnen moet niet konde blusschen Godt hieltse vry. Noch sprack Israel seer bevreest, Ga naar margenoot+ Ist dat niet dat wy seyden, Dat het beter hadde geweest, Te dienen dan te scheyden, Om ons te leyden // in ongevoegh Daer wy den doot verwerven Spraeken sy vroegh, Waeren niet in Egypten om sterven Graven ghenoech. Ga naar margenoot+ Moyses die hem met God beriet, Trooste dat volc in rouwen En sprack, al die ghy heden siet Sult gy niet meer aenschouwen want groot benauwen // is haer op ree Dus wilt u niet vertsaghen Want met groot wee
[pagina 237]
Salse Godt die Heere noch plaghen In die Roo Zee. Den Heere sprac tot Moyses voort Segt dat Volck met coragie Dat sy nemen met goet accoort Na die Zee haer voyagie Ga naar margenoot+ En tot passagie // voor alle die schaer Reyct den staf met u handen, Over Zee claer. Dat water zal hem scheyden vanden Anderen daer. Ic salt herte van Pharaos macht Verstocken en verwecken Ga naar margenoot+ So dat hy u met sijn heyrcracht In die Zee nae sal trecken Ter selver plecken // wil ick aen hem Mijn cracht int openbare Bewijsen tem, So dat hy wel sal worden gheware, Ga naar margenoot+ Wie dat ick ben. Moyses reyct met den staf goet ront Dat water moeste schueren So dat aen beyde sijnden stont Gelijck twee hooge mueren Sonder treuren // wast Israel,
[pagina 238]
Die daer drooch voets door ginghen Maer Pharao fel Die meende Israel te bespringen In die Zee wel. Als nu die morgen wake quam So sandt God een verschricken, Die waghens van Pharao hy nam Ga naar margenoot+ En heeftse omme gesteken, soo 't is gebleken // met groot tempeest So lietse Godt vervaren Minst ende meest, Doen wast onder d' Egyptenaren So cleenen gheest. Spraken laet ons vlieden subijt Niet gesint om te vechten, Want Godt voor Israel nu strijt Ga naar margenoot+ Teghen al Pharaos knechten ten rechten // waren sy seer verschroemt Godt sprack met Moyses weder Die men so noemt Reyct uwen staf, dat water neder Te samen comt. Moyses dede dat Godt geboot Reyct uyt sijn handt ten goeden Ga naar margenoot+ Over die Zee, die haer toe sloot
[pagina 239]
Quam weder in haer vloeden, den Heere syn woeden // over haer groot Ga naar margenoot+ Deckt Israels bedroever En 't Heyr seer groot Van daer sy stonden aen den Oever Saghen haer doot. Also heeft die Heere verlost Israel in dien daghen Van Pharo, die daer niet en cost Ga naar margenoot+ Zijn leven af ontdraghen Sy sagen // haer vyanden tot niet. Comen, gheen overbleven Wat Pharao hiet Moyses met t' volc heeft opgeheven Ga naar margenoot+ Den Heere een liet. 9. Pause. Liedt Moyse. Sy loofden met herten verheucht Godt van syner ghenaden Ga naar margenoot+ Die haer hadde gedaen veel deucht Door groote wonder daden Den quaden // vyant met sijn gedros Saghen sy daer versmooren
[pagina 240]
Met wagens en ros maer God die maecte sijn uytvercoren Van Pharao los. Ghy sijt ten rechten een Krijsman Ga naar margenoot+ Ons hulp een stercte salich, Gy zijt een God die helpen can Wt den noot liberalich, Verhalich // waren sy zyn weldaet Die hy hadde bewesen Aen Abrams zaet Sy hebben Godt hooghe gepresen Met blijdt gelaet. Die Hooftlieden van Pharo sterck Zijnd' in die Zee verdroncken O Heer door u wonderlijck werck, Ga naar margenoot+ Hebt gy haer loon geschoncken Sy versoncken // daer so terstont Al tsamen gelijc steenen In die Zee grondt Gy en liet niet overblyven eenen Die 't seggen cont. Dat water wentelde te hoop O Heere door u blasen Ga naar margenoot+ Den stroom belettet gy den loop Maer dat vyandich rasen
[pagina 241]
Dacht te verbasen // u volck mijnjoot met vangen en met rooven maer self in noot soncken zy onder, men moet gelooven Ghelijck als loot. O Heere niemant uws gelijck Heylich, machtich, genadich Verschirckelijck also twel blijckt Lovich en wonderdadich Ga naar margenoot+ den vyant schadich // verteert gy stout Als stoppelen te male Seer menichfout Al wat haer was tot groote qualen, Was ons behout. Mir Jam tot die Vrouwen sey Die oock dat hert ontsprongen Dancket den Heer aen desen rey Ga naar margenoot+ Hebbende hare bongen, Ga naar margenoot+ zy songen // en loofden God eerwaert Hy doet so groote dinghen Want Man en Peert Heeft God die Heere wel connen dwingen In Zee verteert. Al die nu met Israel goet Wilt uyt Egypten trecken
[pagina 242]
Dat is uyt die Weerelt onvroet die daer is vol bevlecken En verwecken // door rechte boet Worden van hare sonden Door Christus bloet Ga naar margenoot+ daer door dat Satan heeft gevonden Groot tegenspoet. Prince. Ga naar margenoot+ Princelic Godt en Medecijn Die ons wel kan genesen, en leyt ons hier in dees woestijn, met uwen geest uyt gelesen Dat wy nae desen // door de Jordaen Comende algelijcke Die daer na staen Ga naar margenoot+ Teeuwich Lant van beloften rijcke mogen ontfaen. Schict u naer den tijdt.	margenoot+ Gene.46 margenoot+ gen 46.27. margenoot+ Exo 1.7. margenoot+ gen 49.33 margenoot+ gen 50.21 margenoot+ gen 50.24 margenoot+ Exodi 1.8. margenoot+ Exod 1.11 margenoot+ Exod 1.15 margenoot+ Exod,2.1. margenoot+ Exod. 2.2 margenoot+ Exod 2.4 margenoot+ Exo. 2.6 margenoot+ Exo. 2.9 margenoot+ Ex. 2.11. margenoot+ Ex. 2.15 margenoot+ Ex 2.15. margenoot+ Ex. 2.25. margenoot+ Exo.3.1. margenoot+ Exo. 3.5. margenoot+ Exo 3.6 margenoot+ Exo. 3.9. margenoot+ Ex. 3.15. margenoot+ Exo 4.1 margenoot+ Exo 4.3 margenoot+ Exo. 4.6 margenoot+ Ex 4.18. margenoot+ Ex 4.27. margenoot+ Ex 4.29. margenoot+ Exo 5.1. margenoot+ Exo 5.2. margenoot+ Exo. 5.6 margenoot+ Ex 5.14 margenoot+ Ex 5.22 margenoot+ Exo. 6.1 margenoot+ Exo. 7.2 margenoot+ Exo. 7.7. margenoot+ Ex. 7.10. margenoot+ Ex. 7.15. margenoot+ Ex. 7.20 margenoot+ Exo. 8.1 margenoot+ Exo. 3.4 margenoot+ Exo. 8.7 margenoot+ Ex 8.19. margenoot+ Ex. 8.15. margenoot+ Ex. 8.16 margenoot+ Ex 8.18 margenoot+ Ex. 8,21 margenoot+ Ex. 8.24 margenoot+ Ex. 8.25 margenoot+ Ex. 8.27 margenoot+ Ex. 9.2 margenoot+ Ex. 9.7. margenoot+ Ex. 9.8. margenoot+ Ex. 9.11 margenoot+ Ex. 9.14 margenoot+ Ex 9.16 margenoot+ Ex. 9.20 margenoot+ Ex. 9.23. margenoot+ Ex. 9.25. margenoot+ Ex. 9.27. margenoot+ Ex. 9.28. margenoot+ Ex. 10.4 margenoot+ Ex. 10.13 margenoot+ Ex 10.15 margenoot+ Ex 10.16 margenoot+ Ex 10.18 margenoot+ Ex 10.21 margenoot+ Ex. 10.22 margenoot+ ex. 10.22 margenoot+ Ex. 10.28 margenoot+ Exod. 1.11 margenoot+ Ex 12.7. margenoot+ Ex 12.1 margenoot+ Ex. 12.6. margenoot+ Ex. 12.8. margenoot+ ex. 12.28. margenoot+ ex 12.29. margenoot+ ex. 12.31. margenoot+ Ex 12.32 margenoot+ Ex 11.36 ende 12.35. margenoot+ Ex 12.3. margenoot+ ex 12.40. margenoot+ ex. 13.19. margenoot+ gen 50.24 margenoot+ ex 13.20 margenoot+ Ex 14.1. margenoot+ Ex 14.5. margenoot+ Ex. 14.9 margenoot+ ex. 14.10 margenoot+ ex. 14.13 margenoot+ ex 14.15. margenoot+ ex 14.17. margenoot+ ex 14.22. margenoot+ ex 14.24. margenoot+ ex. 14.25. margenoot+ ex 14.26. margenoot+ Woeden dat is: toornicheyt margenoot+ ex 14.30. margenoot+ Ex. 15.1 margenoot+ Ex. 15.1 margenoot+ Ex. 15.3. margenoot+ Ex. 15.5. margenoot+ Ex. 15.8. margenoot+ Exod. 15.19 margenoot+ Exo. 15.21. margenoot+ Bongen, dat sijn: Trommelen ofte tamboren. margenoot+ Joan 1.7 margenoot+ 1 Pet 1.19. margenoot+ Rom 2.7

Vorige Volgende

Een history liedeken, Inhoudende van daer Jacob in Egypten comt tot dat Pharo met sijn volc in die zee verdrinckt.

Over dit hoofdstuk/artikel

lied