Landgoed

[p. 52]

Nachtregen

Zweet breekt uit de muren
het regent in het vuur.
O oven, laat je niet doven
luiken wees geloken
de steenuil slaapt alweer.
Zijn jacht verjoeg
de hele wereld.
Nacht geef nu dromen
dicht uren
dat regen ruisende tijd
buiten blijft. Verzacht
dit tumult van tranen
van hortend, vochtig gerucht;
laat in aardse kelders
mij hemelen gewiegd.