Landgoed

[p. 51]

Strijkkwartet

Liefde baart klank, geen omweg
van oor naar hand, stil voortgeplant
het zingende. In vergeten gebaren
geeft zich de geest der snaren.

Liefde's geest: van snaren muggen-
dans, een zwevende fantoomkolom
die nadert, instort, zuchtend.
In flarden haak je naar de droom.

Liefde baart smart, mateloos gedeeld.
Stok schrijnt snaren, klagend beweeg
wordt wonder van zichzelf vervuld:
licht zingt, dat tralies verguldt.

Liefde is maat, ademend voortgaan
als zaaier: zonder omweg ontstaat
uit donkere voren bloei. Muziek
groeit elke hapering te niet.