Gezelschapsliederen Oud en Nieuw

[p. 129]

Krijgsmanslied.

Geen stand schenkt aan den mensch, den mensch, die vreugd, dat blij - de le - ven,
dan 't le - ven van 'n sol-daat, sol - - daat, in 't vrij - e veld kan ge - - ven.
De krijgs-man in het veld,
die land en ko-ning eert,
vreest voor geen berg of hel, of hel,
of wat een an - - der deert.
Slin-ge-re - ding, slin-ge-re-ding, slin-ge-re - ding.

Geen prachtig huis |: of slot, :|
Wensch ik er tot mijn woning;
In mijne tent |: op stroo, :|
Slaap ik er als een koning.
Mijn hoofd rust op mijn goed,
Mijn mantel, die mij dekt,
Is warm, en 'k slaap |: zoo zacht :|
Tot mij de tamboer wekt:

|: Slingereding. |:

[p. 130]

3.

Rukt 's vijands leger aan,

 

ja aan,

 

En 't dondert om ons henen,

 

Dan is voor ons |: het uur, :|

 

Van ware vreugd verschenen.

 

Men rukt in 't wijde veld,

 

Men strijdt voor land en vorst.

 

Een zaalge, zoete vree,

 

ja vree,

 

Vervult de blijde borst.

 

|: Slingereding. :|

 

 

4.

Als ik gestorven ben,

 

ja ben,

 

Dan laat men mij begraven,

 

Met trom, trompet |: en zang, :|

 

Gevolgd door vijftig braven¹⁾.

 

Drie salvo's schenkt men mij

 

Voor 't laatste op 't heldenlijk

 

En deez' soldaten eer,

 

deze eer,

 

Voert mij naar 't Hemelrijk.

 

|: Slingereding²⁾. :|

Volkslied.

1830.

1) Braven, versta: dapperen.

2) Dit liedje wordt bij het leger nog gezongen; de naam van 'Belg,' die er een paar maal oorspronkelijk in voorkomt is gelukkig verdwenen. Van den 'Belg' in het eerste couplet is o.a. een 'Berg' geworden.