Gezelschapsliederen Oud en Nieuw

[p. 108]

Schept vreugd' in 't leven!

h.g. nägeli, geb. 1773 † 1836.

Schept vreugd' in 't le - ven,
zoo lang het lampje schijnt,
plukt toch het roos - jen,
eer het ver - dwijnt.
De mensch wil gaarn' ge - lukkig zijn,
toch zoekt hij dik - wijls angst en pijn,
en let niet op de lie - ve bloem,
die bloeit aan zij - ne voe - ten.

Als rondom ons de stormwind giert,
De donder rolt, de bliksem zwiert,
Zoo schijnt toch na den storm de zon
Zoo vriend'lijk als te voren.
Schept vreugd' in 't leven, enz. enz.

De mensch die trouw en waarheid mint,
En vreugde ook in het weldoen vindt,
Hij kan hier steeds tevreden zijn,
Wat hem ook moog omringen.
Schept vreugd' in 't leven, enz. enz.

[p. 109]

4.

En als het leven lasten biedt;

 

Men enkel zorg en kommer ziet,

 

Zoo doet een trouwe vriendenhand,

 

Ons alle leed vergeten.

 

Schept vreugd' in 't leven, enz. enz.

 

 

5.

De vriendschap, zij droogt tranen af,

 

En strooit ons bloemen tot in 't graf;

 

Zij maakt de donkre nachten licht,

 

En schittert allerwege.

 

Schept vreugd' in 't leven, enz. enz.

 

 

6.

Zij is de schoonste, hechtste band:

 

Komt, broeders, geeft elkaar de hand!

 

We willen blij, tevreden zijn

 

Tot aan ons zalig ende.

 

Schept vreugd' in 't leven, enz. enz.

 

 

 

m.a.b.b.

Naar het Hoogduitsch van h.m. usteri, geb. 1763 † 1827.