Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde

[Hippoliet Seraphijn Ledeganck]

Ledeganck (Hippoliet Seraphijn), geb. te Eekloo (Oost-Vl.) den 23 Maart 1846, neef van den dichter K.L. Ledeganck. Reeds op dertienjarigen leeftijd verliet hij de school, om zich op de schilderkunst toe te leggen. Op zijn 16e jaar vestigde hij zich te Brugge als boekhouder; doch in zijne vrije uren bleef hij zich oefenen in de schilder- en dichtkunst. Toen hij 19 jaren oud was, keerde hij terug naar zijne geboortestad, waar hij zich vestigde als schilder en benoemd werd tot leeraar aan de academie van teeken- en bouwkunde. Van 1869 tot 1873 was hij commies op het postkantoor te Eekloo en werd daarna boekhandelaar, welk beroep hij, evenals zijn ambt ter academie, thans nog waarneemt. Als schrijver was hij werkzaam in de Vl. Kunst-

[p. 459]

bode, De Zweep, De Kerels, Het Handelsblad, enz.

Er verscheen van hem: Wildzangen, mengelpoëzy, Gent 1867; Betsy de Wees, drama, Gent 1868; Het mislukte Erfdeel, blijspel, Gent 1869; De verstrooide Negociant, blijspel, Gent 1869; Wat goeds de spoken doen, blijspel, Gent 1869; De Onschuld verrechtvaardigd, drama, Gent 1870; De Schaterlach, dichtverhaal, Gent 1871; Goud en Schoonheid, roman, Gent 1872; Iets voor het publiek, zangspel, Gent 1872; De Geest van Vlaanderen, Gent 1873; Philips van Artevelde, Gent 1873; Elegien en grafschriften, Gent 1873; Aan de Walen, gedicht, Gent 1873; Wel en Wee, gedichten, Bruss. 1881; Nante de Pakjesdrager, luimige tweespraak en: Wederzien, deftige alleenspraak, Schaarbeek 1887.