[Isaak van Haastert]
Haastert (Isaak van), geb. te Delft in Nov. 1753, was schilder en teekenmeester aldaar, lid van ‘Kunstliefde spaart geen Vlijt’ en de Mij. der Ned. Letterkunde; hij overleed te Delft 1 Maart 1834.
Behalve in de werken van Kunstliefde vindt men zijne gedichten in: Proeve van Mengelpoëzy, Leid. 1875; De Godsdienst, dichtstuk, Leid. 1802; Mengelpoëzy, Delft 1826. ‘Kunstliefde’ bekroonde hem voor: Gods goedheid zigtbaar in al het geschapene, 1790. In proza schreef hij: A. van Leeuwenhoek vereerend herdacht in een korte Levensschets en Lofdicht, Delft 1823.