Verzamelde gedichten

(1965)–Willem Brandt– rechtenstatus



[pagina 223]
Labyrinthvis Als een goerami in de dessavijver bouw ik mijn nest diep onder helder water van wortelvezels tot een kunstig vlechtwerk geheime woorden, tekens, labyrinthvis. Doch stekelig als ik ben moet ik verwonden wie mij jachtlustig op het droge trekt. Zelf kruip ik in de nacht buiten mijn oevers, beklim palmbomen, drink de zoete palmwijn, voldaan weerkerend tot mijn element. Vang mij niet, spiegel uw zwart aanschijn over mijn huis onder het blanke water; wie mij ziet ziet zichzelf maar onbekend.