Verzamelde gedichten

[p. 202]

Exploratie

Stroomopwaarts tussen donkere coulissen
van ondoordringbaar woud, felle rapides,
geschreeuw van verre dieren, en wij dappere
klapperende hekwieler, lachwekkend klein.

Eén stroomversnelling, drijvende hindernis,
het roerloos loeren van de krokodillen
en aan dit vreemdelingschap komt een einde
in het hete hongeren van de wildernis.

Vergeefs heb ik mij afgemat, ik heb mijn
krachten voor niets en vruchteloos gemeten.

‘Maar ik zal in de gloed van het ongeweten
oerland als koele dauw over uw schedel zijn.’