Verzamelde gedichten

[p. 189]

Het vloedbos

Dolend in vloedbos, rimboe en moeras,
onder de geur van schimmelige vruchten
tussen vermolmd hout, lichtloos oeverloos,
dodelijk vermoeid; en toch nog altijd hoop.

In boomoksels halfbloemen of halfdieren,
wildvreemde orchideeën, vlinders, spinnen?
Soms onbegrijpelijke blauwvlam-vonken,
vuurpadden, varens scherp als drakenvinnen.

En waar de loofkoepel zich gaat verijlen
een dolkstoot van de buffelhoorn der maan.
Aanstonds het klapperend geruis der gieren,
een troebele nacht, zeker van ons vergaan.

Maar ik zal ademen in de rivieren
die door dit vloedbos kreunend zeewaarts gaan.