Verzamelde gedichten

[p. 181]

De schelp

Een paarlemoeren hoorn door wind en golven
met wrakhout aangespoeld bij hoge vloed,
de windingen nog onder wier bedolven,
maar uit haar open mond een rode gloed.

Van welke kust? Ik neem haar in de hand,
voel de structuur van ribben en spiralen;
nu komen al de vroegere verhalen,
ik sta weer op een ver en bloedheet strand.

Ik heb haar aan mijn oor gelegd en zacht
zongen in haar de warme groene stromen
der Stille Zuidzee; zo, voor mij gekomen,
heeft zij mijn dromen weer naar huis gebracht.

Vaarwel, thee fiets en televisievromen,
ik embarkeer nog deze zelfde nacht.