Verzamelde gedichten

[p. 158]

Solitair

Vorst in het oerwoud
tijger ik mijn gang,
sluipvoets doch trots tussen geschrei van apen.

Ik ken
de koninklijke bloei der orchideeën;
de nevelpanter vlucht
van kruin tot kruin.

Nader mij niet,
ik zoek een kostbaar prooi:
een bloedig hart,
een klophart, aderhart.

verhongerd moet ik straks
het eigen hart verslinden.

Stervensgewond,
maar onder triomfaal gehuil.