Verzamelde gedichten

[p. 62]

Het eeuwig avontuur

De jongen, die mij tegenover ligt,
leest 's avonds met het smalle blonde hoofd
tussen de handen op zijn ellebogen
bij 't koper flakkerende olielicht
totdat de laatste tong is uitgedoofd;
zijn vader zegt hem hij bederft zijn ogen.

Ligt hier ons einde: moe en overwonnen
in dit vervloekte concentratiekamp?

Maar om de sidderende olielamp
bereist hij zadels, zeilen, horizonnen;
't gieren van lasso's fluit door hoefgestamp.
De wereld is voor hem zo juist begonnen,
eeuwig opnieuw heroverd en gewonnen
uit nevelen van schuim, kruit, paardendamp.