Verzamelde gedichten

[p. 43]

Sumatraanse nachten

De nacht komt sluipvoets met gitaren
onder de tong-tong van de maan,
de rilde klapperbomen staan
langs de rivier als harpen-snaren.

Dan speelt de nacht en teder teder
zingen de dingen in de nacht;
een licht geluid dat lieft en lacht,
wegstervend keert het altijd weder.

De nacht zingt door het open raam
in schemerlamp en vulpenhouder;
men wordt dit uur geen uur meer ouder,
draalt aan een onverhoorde naam

en zoekt verloren de cantiek
da capo langs de kamerwanden
van toen jij harp was en mijn handen
speelden een kleine nachtmuziek.