Verzamelde gedichten

[p. 14]

Lichten der zee

Zijn het hun zielen, in dit donker deinend
op golvend zwijgen van de zoete rust
der avondzee, komende en verdwijnend
naar onbekende, witbeschelpte kust?

Met u te gaan en nimmer weer te keren;
een ziel, glimlachend op de brede zee:
nergens een haven vindend, nooit een ree,
een doelloos doel, zonder dit heet begeren,

zonder dit leed en zonder al mijn lust,
alleen maar dwalend op de waterstromen
zonder mijzelf, in eeuwig naderkomen
eindeloos tot uw tijdeloze kust.