Een streep door de zon

[p. 20]

Kamp Si Ringo Ringo

Een modderbank tussen dompig moeras
waaruit ver weg gifblauwe heuvels zwellen,
en de rivier grauwgeel, hier mogen wij
gelaten onze laatste dagen tellen.

In negen wrakke loodsen saamgepakt
ontkrachten koorts, dysenterie, de lijven,
schaduwen nog en elke dag bereid
in zwarte apathie koud te verstijven.

De honger waart laag en verslindend rond,
wij eten ratten, en de een de ander.
Benen en buik zwellen spookachtig op,
als roofdieren beloeren wij elkander.

Kinderen met hun wit en dun karkas
sterven hier stug en achterdochtig neven
schurftige vaders, scheiden spottend en
geloven, tien jaar oud, niet meer in 't leven.