De muis of de gestoorde nachtrust(1878)– Braga Jr.– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina t.o. 15] [p. t.o. 15] [pagina 15] [p. 15] VII. ‘Houd, Eva, gij u nu eens stil,’ Sprak Spar, ‘en hoor eens wat ik wil! 't Beest, dat zoo onze rust verstoort, Zij oogenblikkelijk vermoord: Ik stort, wat ik zoo pas verzon, De muis nu in de waterton; Daar vindt ze dan een wissen dood, En wij zijn dan weêr uit den nood.’ - ‘Maar, man, hoe zult ge dat toch doen? Hoe kunt ge zulk een denkbeeld voên! Ach, Sparretje, geloof mij vrij, De muis is slim en vlug er bij, En zoo ontkomt ze u eindlijk nog.’ - ‘Hoor nu zoo'n wijf! Wat praatje toch? Ik zeg je zult nu eens wat zien: Ik zal de muis een lesje biên, En heeft het onze rust gekost, Nu worden wij van 't leed verlost! - Sterf nu, verschrikkelijke muis! Een marteldood hier in mijn huis.’ En Eva sprak met 't hoofd op zij': ‘Och, Sparrebeen, heb medelij'! Wie weet hoe 't eens met ons nog gaat; Laat 't beestje loopen, vrij op straat.’ - Maar Spar, die niet meer luistren kon, Schudt 't arme muisje in de ton. ‘Verga, verteer, o monster dier! Uw dood geeft mij het grootst pleizier!’ Vorige Volgende