Verzamelde gedichten

[p. 202]

Onverklaarbaar bewoonde woning

Bang voor mijn huis, bang voor mijn eigen stem
die schamper galmt door al mijn droomspelonken.
De bloemen op 't behangsel wuiven dronken;
een liggend naakt in lijst vervloekt met klem

de naakt gekruisigde, de Heiland, Hem,
zó hoog gehangen en zó diep gezonken,
zó van de edik en de gal beschonken
dat heel zijn hart laait als een gele brem

waardoor de engelen hun vleugels zengen
en Lucifer de wereld om wil brengen.