Verzamelde gedichten

[p. 155]

Oefening in eenzaamheid
1948-1950

[p. 157]

Hoog en eenzaam...

Hoog en eenzaam in dit paradijs,
aan mijn dorre jeugdtijd vastgeklonken,
met de drift voor steeds een nieuwe wijs,
zit ik hier in diep gepeins verzonken.
Hóe ben ik het leven aangevangen
en wat heeft het mij teruggedaan
dan alleen dit onlesbaar verlangen
en de zon op mijn ontroerde wangen?
Leven, leven, heb ik misverstaan?