Verzamelde gedichten

[p. 74]

Soldaat 1812

Zo onverwacht is hij gerijpt. Het bier
heft hij verrukt voor 't aangezicht der snollen.
Hij laat het lot over de stenen tollen,
want aan zijn zijde hangt het slank rapier.

Een moedig man. Een ónderofficier.
Maar, bij het heffen van al weer een volle,
rijst in de spiegel uit de rook de holle
blik van een kind en vraagt: Wat doe je hier?

Een vreemde vrouw, een kroes, een kinderhand;
een verre keizer, een ver vaderland
en kleine kindren in te grote jassen.

Gister een jongen en vandaag volwassen,
een Russendwinger en een doem der rassen:
Vive l'empereur! Eén werelddeel! Eén land!