Vaderlandartikelen 1938

Spaanders

Een nieuw tijdschrift vol goede bedoelingen

Men zendt ons het eerste nummer van een nieuw literair tijdschriftje, Spaanders, onder redactie van Nico G. Berkhout, Henk Hirs en Aldert Witte.

De redacteuren blijken, gezien een Verantwoording in dit nummer, een ‘werkelijke katholieke cultuur’ te willen bevorderen. Verder willen zij ‘geen politiek geleuter, geen vitten op en afbreken van het werk van andere kunstenaars, geen kliekgeest, geen tekeer gaan tegen elkaar’. Dat is erg braaf; het is opvallend, zoo braaf als alle jongeren tegenwoordig zijn, in tegenstelling tot ons destijds; en verder willen de redacteuren alleen kunst brengen, ‘die begrepen wordt door 't volk, die niet uitgaat boven het begrip van dat volk’. Alzoo: kunst voor den veedrijver en den heer Boutens, zooals een onzer critici jaren geleden naar aanleiding van een soortgelijk programma opmerkte. En geen ‘onbegrijpelijke verzen’ en ‘romans over halfbalance idioten’, zegt de redactie. ‘De gewone mensch (lees: de veedrijver en de heer Boutens. M.t.B.) begrijpt er immers niets van’. Goed gebruld, leeuw! Maar: ‘Wij behoeven ook niet af te dalen tot de muffe, flauwe, slappe-thee-mediocriteit, tot de geen vleesch en geen visch, geen water en geen vuur middenmoot. Integendeel, wij moeten daar boven staan, wij moeten de middelmoot vermijden en verafschuwen’. En als het volk, als de gewone mensch dat niet begrijpt? Dan komen de redacteuren van ‘Spaanders’ in een moeilijk parket, lijkt mij.

Wanneer wij moeten afgaan op deze inleiding en de bijdragen in dit eerste ‘Spaanders’-nummer, dan zal het wel niet al te lang duren met dit al te mooie, al te brave initiatief. Maar dan komt er wel weer een nieuw tijdschrift.

M.t.B.