Melodie des Lachens
De derde revue in het Lutine Palace
Men moet wel respect hebben voor de werkkracht van Willy Rosen en zijn gezelschap, die gisteren al met hun derde revue voor den dag zijn gekomen, evenals de vorige tot in de puntjes verzorgd. Het is een troepje zeer geroutineerde cabaretartisten, dat zich in de onderzeesche krochten van het Lutinepaleis ophoudt, en in een daverend tempo vlot geschreven sketches ten tooneele brengt. Wij zullen niet nagaan, waar Willy Rosen precies al zijn muzikale motieven vandaan haalt, maar hij heeft ongetwijfeld zeer veel gevoel voor wat een ‘schlager’ is; dat is nog iets meer dan alleen maar een vlotte melodie of een aardig deuntje. Een ‘schlager’ moet iets hebben, dat andere wijsjes nu juist niet hebben; en Rosen, zelf aan den vleugel optredend als voorganger, voorzanger en fanaticus, weet door zijn ‘Mausi’ en nog meer door het kosmopolitische lied ‘Ich sag' Badndada’ het publiek stormenderhand te veroveren. Niet zonder de uitstekende interpretatie overigens door Oscar Denes, den opgestopten, maar zeer beweeglijken man met een stentorstem, en de aanstekelijk-opgewekte Rosy Barsony, die de zaal compleet meesleuren door hun élan.
Behalve het pianistisch duo Rosen-Ziegler en het zingende en dansende duo Denes-Barsony hebben wij dan ook weer het niet minder verdienstelijke komische duo Franz Engel-Max Ehrlich. Engel is ongetwijfeld het sterkste tooneel- en conférence talent van het gezelschap, maar Ehrlich doet in veelzijdigheid niet veel voor hem onder. Zij vullen elkaar bovendien uitstekend aan, want Engel tracht Ehrlich abstracte begrippen bij te brengen, hetgeen hem bij een zoo beperkt-concreet denkend wezen als Ehrlich als maar niet lukken wil; daaruit kunnen honderd cabaretconflicten voortkomen, en zij komen daaruit ook voort. Zie b.v. het alleraardigste optreden der beide heeren als buikspreker en pop!
Voor de rest zijn er natuurlijk de noodige ‘nummers’ van Claire Eiselmeyer, Fritz Steiner, Hertha von Langen en Otto Schnitzer; Rita Georg zorgt voor de blijkbaar onmisbare noot van het levenslied met tragischen achtergrond. En waarom dit alles samen ‘Melodie des Herzens’ heet, weet men nog niet, wanneer men, na dit welverzorgde programma te hebben gezien, weer uit de diepzeegebieden opduikt om eenige aardsche lijn of bus te pakken......
Auteursrechtelijk beschermd