Asuncion Granados
Dansavond in den Koninklijken Schouwburg
Zooals onze Amsterdamsche correspondent in een bericht over het optreden van Asuncion Granados reeds heeft gezegd: het is voor deze danseres niet gunstig, dat zij hier komt ‘in den schaduw’ van Argentina. Immers, waar haar dansstijl dezelfde is als die van haar ten onzent zoo beroemde collega, dringt zich een vergelijking aanstonds op; en het kon moeilijk anders, of deze valt in het voordeel van Argentina uit. Toch doet zulk een vergelijking licht onrecht; want Asuncion Granados is een danseres met onmiskenbaar talent en temperament. Wat haar bij Argentina ten achter stelt, is een veel mindere verfijndheid, een veel geringer werkelijk raffinement (ook in de keuze van de costumes b.v.!) een beperkter gebarenscala, kortom een soort emotionaliteit, die misschien ‘volkscher’ en primitiever, maar zeker minder superieur als vorm van danskunst is. Dat echter daargelaten, kan men voor de dansen van Asuncion Granados zeker bewondering hebben. Zij is ook in haar voorkomen de antipode van de spiritueele Argentina, maar zij kent ongetwijfeld de mogelijkheden en grenzen van haar middelen, en dat is een groote aanbeveling.
Voorzoover ik het programma heb kunnen volgen (waarop b.v. niet alle prestaties van den begeleider Alfredo Romero stonden vermeld), heb ik als bijzonder treffend genoteerd ‘Bulerias’ (gebisseerd), den dans met den tamboerijn ‘Sacro Monte’; na de pauze de ‘Danse del Fuego del Ballet El Amor Brujo’ (da Falla), en ‘La Corrida’, die men beide ook van Argentina kent. Asuncion Granados geeft van den eersten dans zeker een goede conceptie, die weliswaar het mysterieuze en magische van Argentina niet geheel bereikt, maar toch gezien mag worden. ‘La Corrida’ is hier realistischer en en tikje goedkooper door de opvatting van het costuum, desondanks meesleepend. Voorts kregen wij nog een dans te zien, waarvan ik den naam op het programma niet heb kunnen ontdekken, maar die een copie (of een opzettelijke parodie?) van Argentina's dans ‘La Garterana’ was; copie of parodie, Asuncion Granados maakte er toch wel iets aardigs van.
Ook als gitaarspeelster bleek de danseres kwaliteiten te bezitten, al maakten deze muzikale toevoegingen het toch al behoorlijk lange programma wel wat overladen. Granados' accompagnateur Alfredo Romero zorgde voor de begeleiding van het dansgedeelte en tevens voor een groot aantal solistische prestaties; al is zijn spel minder doorzichtig dan dat van Argentina's vleugeladjudant Galve en zijn repertoire minder select, hij verricht toch verdienstelijk werk.
Er was niet veel publiek, maar zij, die er waren, betoonden zich uiterst voldaan. Asuncion Granados moest meerdere dansen bisseeren en ook Alfredo Romero kwam er niet zonder een toegift af.
M.t.B.
Auteursrechtelijk beschermd