Briefwisseling 1930-1940. Deel 4

1046. E. du Perron aan M. ter Braak
Batavia, 20 Dec. '37.

aant.

B.M. - Dank voor je brief over de N.R.C. Je zult intusschen mijn repliek hierop allang binnen hebben, dwz. wat ik je onderaan een begonnen brief schreef, toen ik voor 't eerst hiervan hoorde door Jan Greshoff. Ik heb nu direct aan Swart geschreven en hem gezegd dat hij, wat mij betreft, alle besprekingen met jou kan voeren, dat jij mij door-en-door kent en dat ik van mijn kant ieder vertrouwen in je heb, zoodat ik mij bij voorbaat en gaarna verbind tot wat jij namens mij ‘aanneemt’ te doen of te laten. Ook een paar woorden over de polemiek en mijn indische standplaats. Verder heb ik per gelijke luchtpost alle artikelen uit het Bat.Nwsbl. opgezonden voor het ‘journalistieke element’, zeggend dat ik voor Holland natuurlijk toch wel een beetje anders dacht te schrijven, al was 't alleen maar omdat ik daar allerlei dingen bekend kon veronderstellen, die hier van meet af aan moeten worden uitgelegd.

Ik hóóp dat het lukt. Ik zou zeker niet aarzelen!

Het is hier nu voor Batavia koel - bv. 's nachts - en toch nog ontzettend warm. Bep is alweer wasbleek. Ik loop den heelen dag met haar drijvend in 't zweet (niet met haar = Bep, maar met eigen haar, of wat daar van over is). Een behoorlijke woning vinden voor weinig geld is quasi-ondoenlijk. En vooral nu, met die mogelijkheid van de N.R.C., denken we er niet over een jaarcontract af te sluiten voor een beroerd paviljoen of huis.

[p. 219]

Zoodra het huis een beetje aardig is ligt het ook buiten de stad, zoodat het je kapitalen kost aan taxi's, want na 6 uur 's middags bv. rijdt er geen tram meer in deze wereldstad.

Vanmorgen hebben we voorloopig iets gevonden. Dit ‘voorloopig’ wil zeggen: tot we zekerheid hebben over de N.R.C. Als het neen is, kunnen we vandaar ook nog altijd zoeken naar iets goedkoopers. Wat we nu hebben is een eigen paviljoen achterin het Park-Hotel, met een eigen uitgang en donkere maar koele kamers. (Wat in Europa het idee ‘somber’ wekt, daar denkt de Bataviaan bij: ‘ha, koel’) Het grapje kost onsvoor 3 ruime kamers met eigen voorgalerijtje, kost inbegrepen - f 225. 's maands. [Gemeubeld natuurlijk, wat voor ons in de gegeven omstandigheden ook eerste vereischte is.] We moeten er dus wat bij zien te verdienen. Maar minder dan dit is òf een gelukje, òf zoo dat je er als Europeaan een minderwaardigheidscomplex van opdoet.

Noteer dit adres dus, en geef het door aan Jan en anderen. Voor een maand is het dus goed: du P., Park-Hotel, hoek Rijswijk, Batavia-C. (Java).

Zoo, ik houd ermee op, ga wat ‘uitblazen’, want ben den heelen morgen op sjouw geweest. Ik hoop dat je dezen brief nog met gelijke post krijgt als Swart die 2 andere enveloppen. Maar het scheelt hier een middag en kan dus één luchtpost schelen. Als je dit ontvangt, kan je in ieder gevalzeker Swart opbellen. Ik pak geen boeken uit vóór ik iets weet; mijn heele bibliotheek ligt nu in 8 kisten in de magazijnen van Wolters = onder de hoede van Binnerts. Alijntje heeft een bataviasche baboe met sirihmond en geen snars benul van spelen, die hij al hevig haat en die dus veranderd moet worden; daar moet ook nog aan gewerkt! Neem dezen brief dus voor lief zooals-i is. Veel hartelijks ook voor Ant en van Bep, en véél dank voor al de moeite en overtuigingskracht die je misschien nog voor me zult moeten doen en ‘spendeeren’! Steeds je

E.

P.S. - Zoodra jij iets zeker weet over die N.R.C., schrijf dat dan, want God weet wat ik hier misschien daarvoor moet uitstellen,

[p. 220]

tegenhouden of laten schieten. Batavia is ondanks alles vol ‘mogelijkheden’, en geen Garoet of Tjitjoeroeg. Ik heb Swart gevraagd mij zoo spoedig mogelijk zijn ja of neen te doen weten. Maar ik doe hier nu eig. niets meer buiten verband met die retour-mogelijkheid per keerende boot enz.

Misschien zou 't toch wel aardig zijn dat we ‘allemaal weer bij elkaar’ waren vóór 't Chineesch-Japansche conflict zich over de heele wereld heeft uitgebreid.