Briefwisseling 1930-1940. Deel 4

951. E. du Perron aan M. ter Braak
Parijs, Zondag. [21 Juni 1936]

aant.

Beste Menno, Dank voor je briefje. Ik ben benieuwd naar je ontmoeting met Adé, maar wat mij vooral benieuwt is of hij nu nog komt of niet! Want en attendant krijg ik X. hier te zien; die natuurlijk direct geschreven heeft aan het ‘benoemd lid van de Mij.’ Het is een theetante, hoe braaf verder ook, en al is hij voor een theetante zoo geil als maar mogelijk is.

Jan schreef me dat hij in Holland niemand wou zien. Ik ben blij van je te hooren dat hij Zondag al bij je zal zijn!

Dat stukje over Gros als portrettist van Napoleon zal ik opwerken (er valt nog wel wat meer van te zeggen) en bij de ‘blocnotes’ zetten.

[p. 36]

Kan je die 2 dialogen die je behoudt niet scheiden (van elkaar), om niet 2 dialogen te hebben met niets dan monologen er achter? Bv. kan dialoog 2 niet hfdst. 3 of 4 worden?

Hierbij een lijstje. Wil je even invullen: de jaartallen waarin deze boeken verschenen (geschreven) zijn? Je vindt die heel gemakkelijk op Hein's bibliographische lijst achterin Avonturiers (ik heb dat boek niet meer). Graag omgaand terug, en dank.

Bep laat vragen of je de copy niet te lang ‘op laat loopen’, want ze heeft nog een stuk vóór Gros gezonden, over les Arts Décoratifs.

Verder geen nieuws, dan dat het ongenadig warm begint te worden. Ik las Souvenirs d'Enfance et de Jeunesse van Renan, dat je lezen moet, en dat ik je zenden zal als je het niet kent. Het is een soortement parallel van Nietzsche-ter Braak in het katholicisme; een ‘afscheid van Pastoorsland’, met uitstekende gedeelten, al is het tenslotte het type van den zacht-ironischen, zacht-egoïstischen, nogal akelig-tevreden, Franschen burger. Ook om zijn burgerschap verdient hij je aandacht. In ‘temperament’ is het precies de tegenstelling van Nietzsche; hij zou hem wschl. dan ook een grof, schreeuwerig man gevonden hebben. [Hij heeft iets van Léautaud en iets van Huizinga!] Maar de manier waarop hij met alle respect het geloof en de pastoors laat vallen, is toch heel erg de moeite waard. Het is de 19e eeuw verpersoonlijkt, zooals Diderot en Voltaire het de 18e zijn.

Later meer, ook als ik over de antifascisten-conferentie gehoord heb. Hartelijke groeten, ook voor Ant, van ons twee;

Steeds je

E.

P.S. - Dank ook voor de contra-mededeeling in de krant. Als ik geen brief krijg, zal ik het hier ook maar bij laten! waarom niet?