|
| |
Een Refereyn int amoreus, met een Liedeken daer op accorderende.
O Venus hoe zijdy aldus onghenadich,
Hoe can u rechtvaerdicheyt dat verdraghen,
Dat den loon der minnen ghestadich,
Niet anders en is dan eenen afgrondt vol plaghen,
Tschijnt dat ghy selve legt listen en laghen,
Want die liefste dien ick eertijts plach te behagen,
Ghy versteent haer herte, die ick vol gratien
So dat nv en tot alder statien,
| |
| |
Nochtans blijft sy int herte vercoren,
Al sou ick alle druck hebben te loone,
Want sy alleen spant int herte die kroone.
| |
Het Liedeken gaet op de wijse: O Venus strale,
ghy zijt die.
Dat ick haer niet en winne,
Dede ick ghelijck menich ander,
Die haer liefkens eertijts bedroghen,
Gedenct dat ick Paris niet en ben, maer Leander,
Also ick klaerlicken mach betoghen,
Hoe soude ick dan patientie ghedoghen,
Ghebruyckt doch bescheet,
Noyt en heeft mijn hert haer ontrou gheploghen,
Ick soude storten voor haer mijn bloet en sweet,
Hoe comet dan dat sy my also afseet,
Noyt en heb ick sulcx ghemerckt wt haet brieven,
Nochtans en haet ickse niet, al is sy quaet van toone,
Want sy alleen spant int herte die croone.
Mijn hoop en troost certeene,
Schoonder begheer ick gheene,
Men siet dat Leeuwen en Leeuwinnen,
Draken Griffoenen en ander dieren,
Bywijlen verwoet en onstelt zijn van binnen,
Maer versachten weder by goede manieren,
Doet also Venus deur u bestieren,
| |
| |
Met mijn liefken gheeert,
Maeckt dat die edelste soet om regieren,
Ghy weet wel al ist datse tegens my murmureert,
Ghedenckt hoe mijn herte is gheturbeert,
Al ist dat sy my weyghert haer sprake,
Nochtans bemin ickse als lief ydoone,
Want sy alleen spant int herte die croone.
Dat ick my mach verwarmen,
Princesse laet blijcken barmhertichede,
Houdt op midts desen t'is ghenoech by tijen,
Doet my gratie so ghy Parissen dede,
Mijn treurelick herte wilt verblijen,
Ende en willes niet ghelijck deursnijen,
Met tsweert der droefheyt om mijn liefste schoone,
Want sy alleen spant int herte die croone.
Verlost my van dees persse,
|
|
Auteursrechtvrij