|
| |
Een Refereyn int amoreus, met een Liedeken daer op accorderende.
O Valsche Fortuyne, of smertelicke grief,
O Cupidoos strale ghy brengt my 't ondere,
O Venus ghy ontrooft mijn vreucht als een dief,
D'oorsaeck mijns treurens zijt ghy besondere,
Valsch gepeys verdrucket hert ten is geen wondere,
Hope faelgeert my schier inder noot,
Groot verlangen is therte een vondere,
| |
| |
Suchten ende duchten quelt my totter doot,
Wynighe begeerte wast my inden schoot,
Ende dat alleene om die liefste ghepresen,
Sy mach my helpen wt Venus fel exploot,
Had ick haren troost ick soude ghenesen.
| |
Het Liedeken gaet op de wijse: Ick was onlancx geleden,
geraect ten avontspele.
GHepeys ghy doet my treuren,
Om een bloem der figueren,
Die staet in mijn behaghen,
Mocht ick troost aen haer iaghen,
My dunckt ick waer ghesont,
Want sy sonder misvraghen,
Eylaes ick macht wel claghen,
Heeft mijn jonck hert ghewont.
Sy is alleene mijn medecijne, soet,
Sy is alleen daer den sin na blaeckt, haeckt
Sy is alleene die hier mijn pijne, boet,
Sy is alleen daer therte na ontwaeckt, snaeckt,
Sy is my veel soeter dan honich gemaeckt, smaect,
Sy is alleen mijn sterven en mijn leven, even
Sy is alleen na wien mijn herte gheraeckt, braeckt,
Sy is alleen int diepste verheven // bleven
Sy is alleen die my mach troost beneven // geven
Sy is alleen die liefste dier sou mogen // wesen,
Sy is alleen die int hert sal gheschreven // cleven,
Had ick haren troost, ick soude ghenesen.
Sy heeft voorwaer die conste,
Ter werelt anders gheene,
Wou sy my thoonen jonste,
Ick waer ghesont certeene,
| |
| |
SY heeft de macht alleene,
Die niemant anders heeft,
Troosten sy na mijn duncken,
Mijn herte sou ontfuncken,
Dat nv in droefheyt leeft.
Al waer ic als Troylus ter door toe gevelt // seer,
Al waer ick deurkerft in hondert steden // schier
Al waer ick met swaer suchten ghequelt // seer
Al waer ick met ongheluck bestreden // hier
Al waer ick ghepijnt in alle mijn leden // dier
Al waer ick met alle swaerheyt deurreden // fier
Al waer ick als Pyramus met pijn bevanghen,
Al waer ick ghestelt in een gevanckenis vol slangen
Al waer alle droefheyt in my verresen,
Al waer ick als Vlysses in groot verlangen,
Had ick haren troost, ick soude ghenesen.
Daer en is gheen cruyt ter eerden
Dat my hier troost mach gheven,
Noch dranck hoe groot van weerden,
Dan die liefste verheven,
Sy staet voorwaer gheschreven,
Alleen int shertsen gront,
Liever noyt int hert stont.
Princen niemant dan sy my sou helpen mogen,
Want sy is die liefste boven al wtghelesen,
Al sage ick die bitter doot voor ooghen,
Had ick haren troost, ick waer ghenesen.
Prince, my dunckt warachtich,
Wanneer ick haer aenschouwe,
So wert mijn herte crachtich,
| |
| |
Dat grijpt dan eenen moet,
Dus seg ick noch int leste,
Dat liefs troost is het beste
|
|
Auteursrechtvrij