Tsjechische mobilisatie
PRAAG, 21 mei - Toenemende spanningen in het Sudetenduitse gebied en troepenbewegingen van het Duitse leger langs de Tsjechische grens hebben de Tsjechoslowaakse regering ertoe gebracht om een gedeeltelijke mobilisatie af te kondigen. De spanningen waren hoog opgelopen door de Sudetenduitse lastercampagne (‘Es kommt der Tag’) in de afgelopen weken vanwege de gemeenteraadsverkiezingen. Henleins SdP veroverde daarbij de absolute meerderheid. Voor Hitler was Henleins overwinning van internationaal politieke betekenis, omdat ze als bewijs moest dienen dat hij onmiskenbaar de ‘Führer’ was van álle Duitsers.
De mobilisatie, die niet was voorzien maar plaatsvond onder de druk van de ontwikkelingen, verliep rustig en snel. De Tsjechoslowaakse regering gaf zich grote moeite om de mobilisatie geen agressief karakter te geven. President Benes wilde per se vermijden dat de mobilisatie door Hitler als een provocatie geïnterpreteerd en als voorwendsel voor een aanval misbruikt zou kunnen worden. De mobilisatie had een weldadige uitwerking op de moraal van de bevolking, die veel van de Duitse anti-Tsjechoslowaakse propaganda te lijden heeft. Frankrijk en Engeland, duidelijk onder de indruk van de besluitvaardigheid van Tsjechoslowakije, hebben Hitler laten weten dat ze in geval van een aanval zich verplicht zouden voelen dat land bij te staan. Tegelijkertijd blijven ze echter op Tsjechoslowakije druk uitoefenen om aan de Sudetenduitsers autonomie te verlenen. De Engelse Geheimzegelbewaarder Lord De la Warr zei tegen de Tsjechoslowaakse ambassadeur in Londen, Jan Masaryk: ‘Officieel zult u het nooit te horen krijgen, daarom zeg ik het u in vertrouwen: de regering zag eensgezind in dat uw mobilisatie een briljante politieke zet was die op het juiste moment kwam en mogelijkerwijs de vrede in Europa voor een tijd gered heeft.’
Auteursrechtelijk beschermd