Vredesverdrag in Locarno
De deelnemers aan de conferentie in Locarno aan het Lago Maggoire. Enkele van de deelnemers zijn: de Britse minister van Buitenlandse Zaken Austen Chamberlain (1), de Italiaanse regeringsleider Benito Mussolini (2), kanselier Hans Luther (4), zijn minister van Buitenlandse Zaken Gustav Stresemann (5), de Belgische minister van Buitenlandse Zaken Emile Vandervelde (7), diens Tsjechische collega Eduard Benes (8) en de Franse minister van Buitenlandse Zaken Aristide Briand (9).
BERLIJN, 16 oktober - In het kleine Zwitserse Kurort Locarno hebben Duitsland en Frankrijk samen met een aantal andere Europese landen een akkoord gesloten voor handhaving van de vrede in Europa. Kern van de acht verdragen die er zijn gesloten, is het zogenaamde Rijn-pact. Hierin zien Duitsland enerzijds en Frankrijk en België anderzijds af van een gewelddadige verandering van hun grenzen. Engeland en Italië staan voor de naleving van het pact garant. Duitsland gaat bovendien akkoord met de demilitarisering van het Rijnland. Voorts heeft Frankrijk een bijstandsverdrag gesloten met Polen en Tsjechoslowakije tegen een eventuele agressie van Duitsland.
In een feestelijke, ontspannen atmosfeer zijn de akkoorden in het stadhuis van Locarno ondertekend.
Algemeen worden de akkoorden gezien als een mijlpaal op weg naar een duurzamere vrede in Europa.
De laatste finesses werden kort voor ondertekening geregeld door de twee belangrijkste politici in Locarno, Stresemann en zijn Franse collega Aristide Briand, tijdens een pleziervaart met het schip Orangenblüte op het Lago Maggiore.
Het pact van Locarno komt voort uit een initiatief van minister Stresemann van februari jongstleden. Stresemann had toen al in grote lijnen voorgesteld om een veiligheidspact tussen Duitsland, België en Frankrijk te sluiten en daarin de huidige grenzen tussen de landen te erkennen.
De Fransen hadden dit voorstel aanvankelijk gewantrouwd omdat het hun onvoorstelbaar leek dat Duitsland het territoriale bezit van Frankrijk aan de Rijn zou erkennen. Vier maanden wachtte Frankrijk dan ook met een antwoord. Maar ten slotte wist Berlijn de betrokken partijen toch te bewegen tot een conferentie in Locarno, waar nu een akkoord is gesloten. Het akkoord effent voor Duitsland ook de weg tot de Volkenbond, waarvan het land als verliezer van de oorlog tot nu toe was buitengesloten.