Rijksdag voor Dawes-plan
BERLIJN, 29 augustus - De Duitse Rijksdag is vandaag met ruime meerderheid akkoord gegaan met het Dawes-plan. Hoewel er felle protesten tegen deze regeling van de herstelbetalingen waren, stemden zelfs de meeste nationalisten ten slotte voor het plan, nadat rijkspresident Ebert had laten doorschemeren dat hij bij afwijzing de Rijksdag zou laten ontbinden. Dit laatste zou voor de rechtervleugel van het parlement, gezien de algemene stemming van het ogenblik, vermoedelijk tot ernstige electorale klappen hebben geleid.
De aanvaarding van het Dawes-plan betekent een overwinning voor minister van Buitenlandse Zaken Gustav Stresemann, die zich vanaf het begin voor dit plan heeft sterk gemaakt.
Het plan van de Amerikaanse bankier Charles G. Dawes is het resultaat van een onderzoek van een commissie die de Duitse overheidsfinanciën heeft onderzocht. De commissie, waarin naast Dawes, Henry Robinson en Owen Young zitting hadden, werd op 15 december van het vorig jaar door de Amerikaanse president Coolidge ingesteld. Op 9 april bracht de commissie haar rapport uit.
Het Dawes-plan, dat begin deze maand door de betrokken landen op een conferentie in Londen is aangenomen, gaat uit van de gedachte dat Duitsland herstelbetalingen moet verrichten maar dat het land ook in staat moet zijn om dit te doen. Daarvoor is nodig dat de economische eenheid van het Duitse rijk weer wordt hersteld en dat het land een krediet van 800 miljoen goudmark ontvangt om de economie weer op gang te brengen.
Duitsland van zijn kant moet jaarlijks vanaf 1 oplopend tot 2,5 miljard mark aan herstelbetalingen verrichten voor een nog onbepaalde duur.
Frankrijk is onder grote druk van Groot-Brittannië en de Duitse delegatie ertoe bewogen om tegelijk met het Dawes-plan ook een terugtrekking van Franse troepen uit het Ruhrgebied te aanvaarden. Deze terugtrekking zal over een jaar worden uitgevoerd, maar als gebaar van welwillendheid zijn Franse troepen nu al uit de steden Offenburg en Dortmund vertrokken. De Duitsers profiteren hierbij van het feit dat in Frankrijk sinds kort een links-liberaal georiënteerde premier, Edouard Herriot, aan de macht is, die in de buitenlandse politiek grotere risico's durft te nemen dan zijn, veel feller anti-Duitse, voorganger Poincaré.
Auteursrechtelijk beschermd